Να μου επιτρέψετε φίλες και φίλοι να σας καταθέσω την τελευταία μου εμπειρία σχετικά με τη τοποθέτηση Διοξειδίου του Άνθρακα CO2 στο ενυδρείο μου. Φυσικά για όσους έχουν γνώσεις από ηλεκτρολογικά και άλλα παρόμοια θέματα, που εφάπτονται της τοποθέτησης αυτής είναι φυσικό να είναι πανεύκολο, για μένα όμως, που δεν έχω παρόμοιες γνώσεις και δεν είχα και την ιδέα ποια πράγματα έπρεπε να αναζητήσω και αν θα τα εύρισκα εδώ στη Κύπρο, η τοποθέτηση ήταν ένα όνειρο που για να φτάσει να γίνει πραγματικότητα έπρεπε να περάσει μέσα από δύσβατους και άγνωστους δρόμους. 

Ξεκίνησα αναζητώντας φιάλη άδεια πυροσβεστήρα...... αγοράζοντας την χωρίς να ξέρω αν το προϊόν που αγόραζα ήταν αυτό που ήθελα ή όχι. Πηγαίνοντας να την γεμίσω με διοξείδιο πληροφορήθηκα ότι για να γίνει έτοιμη να δεχτεί το διοξείδιο έπρεπε να υποστεί μια ειδική επεξεργασία στο εσωτερικό της και να μπογιατιστεί και μετά να γεμίσει. 

Στη συνέχεια ζήτησα μανόμετρα με κάποιες προδιαγραφές που μου είπαν τα παιδιά εδώ ... μου είχαν δώσει κάποια που είχαν μεγάλες μετρήσεις και δεν ήτανε τα σωστά. Τελικά μετά από αρκετά πήγαινε έλα στις αποθήκες για τα οξυγόνα, κατάφερα να πάρω τα κατάλληλα μανόμετρα. 

Τώρα έπρεπε να τα εφαρμόσω, αφού από ότι μου είπαν δεν χρειαζόμουνα τίποτε άλλο. Αγοράζω ένα διαχυτήρα της sera αρκετά ακριβό και αφού δεν ξέρω πως να τον εφαρμόσω, παρακαλάω τον μαγαζάτορα να έρθει να με βοηθήσει, αφού αυτός όπως είπε ήξερε... Ελάτε όμως που δεν ήξερε! Μετά από αρκετές ώρες και προσπαθώντας να το ρυθμίσουμε, αδειάσαμε τη φιάλη των 5 λίτρων του διοξειδίου! Εν τω μεταξύ μαθαίνω ότι έπρεπε να έχω μικρομετρική βαλβίδα (needle valve), μια βαλβίδα αντεπιστροφής και ένα μετρητή φυσαλίδων (bubble counter).  

Εδώ στη Κύπρο σαν ζήτησα μικρομετρική βαλβίδα, με κοίταζαν σαν να τους μιλούσα για ιπτάμενους δίσκους και εξωγήινους. Δεν καταλάβαιναν τι ήθελα και ακόμη σαν τους έλεγα ότι θα τα χρησιμοποιούσα για ενυδρείο η απορία τους και η αμηχανία τους μεγάλωνε.

Διάφορα εξαρτήματα, που αρχικά δημιουργούν σύγχυση.

Έστειλα ξανά τη φιάλη για γέμισμα και στη συνέχεια έκανα ένα ταξίδι επαγγελματικό στη Θεσσαλονίκη. Εκεί τα παιδιά του συλλόγου μου εξήγησαν τι έπρεπε να κάμω και τι άλλο χρειαζόμουνα. Η βοήθεια τους τρομερά μεγάλη και τους ευχαριστώ πάρα πολύ όλους αφού φεύγοντας είχα πάρει ότι χρειαζόμουνα, να σκεφτείτε ότι εκτός από τα πράγματα αυτά, μου είχαν δώσει και ψαράκια μαζί με την πολλή τους την αγάπη, μου αναπτέρωσαν έτσι το κουράγιο για να συνεχίσω τον δύσκολο δρόμο που διάλεξα.  

Εφοδιασμένη λοιπόν με ότι, έτσι νόμιζα, χρειαζόμουνα να το βάλω σε λειτουργία, ένα βράδυ η εξαδέλφη μου που είναι τελειωμένη ηλεκτρολόγος, κάθισε κάτω και άρχισε να κόβει σωλήνες να ενώνει σωλήνες να τοποθετεί τον νέο διαχυτήρα που έφερα μαζί μου και σε κάποια φάση να μου λεει «πως ενώνονται τώρα αυτά έτσι ή αλλιώτικα;». Που να ξέρω εγώ τη σειρά της τοποθέτησης: Ευτυχώς που υπάρχουν και τα τηλέφωνα... Πήρα τηλέφωνο στη Θεσσαλονίκη κάποιο φιλαράκι από εκεί, και καθοδηγώντας τη εξαδέλφη μου έκανε τέλεια την εγκατάσταση. Τώρα εγώ να είμαι χαρούμενη, επιτέλους θα λειτουργήσει το διοξείδιο...... Αμ δε ! Mετρώντας τις φυσαλίδες και ξαναμετρώντας τες και ξαναμετρώντας τες για πολλές μέρες, κατάφερα να την κάνω να υπολειτουργήσει....

Φθάνω στο τελικό στάδιο μαθαίνοντας ότι για να είναι τέλειο το σύστημα πρέπει να έχω ηλεκτρονικό πεχάμετρο (Phmeter) και ηλεκτρομαγνητική βαλβίδα. 

Αρχίζει νέος δύσκολος δρόμος για την απόκτηση των δύο τελευταίων εξαρτημάτων και την τοποθέτηση τους.  

Γίνεται η παραγγελία από Αμερική και φθάνει σε 10 μέρες το προϊόν, ένα κομπιουτεράκι το milwaukee sms122. Χαρές εγώ, όμως μου έλειπε η ηλεκτρομαγνητική βαλβίδα. Που θα την βρώ; Ένα μεγάλο ερωτηματικό..... Κανείς δεν ξέρει τι είναι αυτό που θέλω. Τελικά τη βρήκα σε ένα pet shop, την αγοράζω και εκ των υστέρων μαθαίνω ότι την μοσχοπλήρωσα σχεδόν σε διπλάσια τιμή.  

Και τώρα στη τελική φάση την σύνδεσης αυτών των δύο με το υπόλοιπο σύστημα. Τα προσωπικά μηνύματα συνεχίζουν να πηγαινοέρχονται να παίρνω απαντήσεις στις ατέλειωτες ερωτήσεις μου.

«...να αγοράζω διάφορα αντάπτορ (adaptor) και μετασχηματιστές...»

Τα σχεδιαγράμματα να γεμίζουν κόλλες και για μένα να 'ναι κινέζικα αφού ιδέα δεν έχω από ηλεκτρολογικά. Να βασανίζω και να ταλαιπωρώ ανθρώπους για να μου εξηγήσουν και αυτοί με τόση υπομονή να κάθονται να μου γράφουν και να μου εξηγούν τι και πως να τα κάνω, να αγοράζω διάφορα αντάπτορ (adaptor) και μετασχηματιστές, να βγαίνουν φωτογραφίες να στέλλονται να επεξεργάζονται από τα παιδιά και να απαντώνται οι απορίες μου και τα λάθη μου, να γίνεται χαμός με τα προσωπικά μηνύματα και τις ατέλειωτες ώρες των παιδιών θέλοντας να με βοηθήσουν για πράγματα απλά για όσους έχουν γνώσεις, αλλά δύσκολα πολύ για όσους δεν έχουν έστω και την ελάχιστη γνώση.

Τελικά αφού δεν εύρισκα κανένα να με βοηθήσει στην σύνδεση τους, αποφάσισα να τη κάνω εγώ. Ακολουθώντας τις οδηγίες των παιδιών του Συλλόγου μας, κρατώντας τα μηνύματα στο ένα χέρι με τις φωτογραφίες και τις οδηγίες, έκοψα, συνέδεσα και το έβαλα σε λειτουργία. 

Η επικοινωνία συνεχίζεται με προσωπικά μηνύματα για τη παρακολούθηση και ενημέρωση των ευρημάτων και αποτελεσμάτων.

Όλα τα πιο πάνω αποτελούν το πάθημα μου. 

Τα πιο κάτω είναι το μάθημα που έμαθα αφού πρώτα έπαθα.

Πρώτα πρώτα έπρεπε να είχα αγοράσει όλα όσα χρειαζόμουνα και μετά να αρχίσω να κόβω και να συνδέω. Να ξέρω ποια ήτανε η χρήση του κάθε κομματιού και τον ρόλο που παίζει σε ολόκληρο το σύστημα. 

Βασικά η σειρά εργασιών και αγορών δεν έπρεπε να είναι αυτή που ακολούθησα εγώ, αλλά το όλο σύστημα έπρεπε να έχει την ακόλουθη σειρά για να έχει σωστό αποτέλεσμα:

• Φιάλη κατάλληλη για διοξείδιο του άνθρακα από εταιρεία που γεμίζει φιάλες με οξυγόνο/ ή πυροσβεστήρα Co2 όπου έχει αφαιρεθεί ο σωλήνας αναρρόφησης, ώστε να βγάζει αέριο Co2 και αντικατάσταση του κλίστρου με κατάλληλη για τα μανόμετρα βάνα.

• Διπλά μανόμετρα / ρυθμιστής πίεσης. (1 για το περιεχόμενο της φιάλης μέχρι 250 bar και ένα για την έξοδο του αερίου μετά τη ρύθμιση (0-6 bar τυπικά)

• Ηλεκτρομαγνητική βαλβίδα 230 Volt με ρακόρ για σωληνάκι 5mm.

• Βελονοειδής βαλβίδα μικρομετρικής ρύθμισης της ροής για co2.

• Αντεπίστροφη βαλβίδα.

• Αγορά ή ιδιοκατασκευή μετρητή φυσαλίδων.

• Αγορά ή ιδιοκατασκευή διαχυτήρα.

• Μερικά μέτρα πλαστικό σωληνάκι 5mm βαρέως τύπου κατάλληλο για διοξείδιο.

• Ηλεκτρονικό πεχάμετρο με δυνατότητα ελέγχου ηλεκτρομαγνητικής βαλβίδας 230 Volt.

Αν τα είχα προμηθευτεί όλα τα πιο πάνω πριν αρχίσω την τοποθέτηση, δεν θα χρειαζόμουνα 7 ολόκληρους μήνες για να το θέσω σε λειτουργία. 

Τα χίλια μου ευχαριστώ πρέπει να πάνε στη ομάδα της Θεσσαλονίκης τον Πρόεδρο του Κλιμακίου Βόρειας Ελλάδος, τον ανεκτίμητο φίλο Γιάννη ( lasal ) *  που στάθηκε από τη πρώτη στιγμή δίπλα μου και τη πολύτιμη και ανεξάντλητη υπομονή του σχετικά με τις ατέλειωτες ερωτήσεις μου και την καθοδήγηση του και τον φίλο μας τον Ιορδάνη που παράτησε το βράδυ εκείνο ότι είχε και καθοδήγησε την εξαδέλφη μου από το τηλέφωνο. Τον Κώστα μας ( Klaz ) που ακόμη και στη πιο δύσκολη του στιγμή που περνούσε (εγώ δεν το ήξερα εκείνη την στιγμή που ρωτούσα) μου απάντησε σε κάποια βασική ερώτηση μου για τη σύνδεση, τον πολύτιμο φίλο μας Netblues που για αρκετή ώρα προσπάθησε να μου εξηγήσει πως έπρεπε να κάνω την τελική σύνδεση της ηλεκτρομαγνητικής με ευρωπαϊκά δεδομένα με το sms122 αμερικάνικης προελεύσεως, και όλα τα άλλα παιδιά που καθ’ όλη τη διάρκεια των 7 μηνών αγώνα που έκανα να τοποθετήσω και να λειτουργήσω το σύστημα του Διοξειδίου του Άνθρακα co2 είχαν την ευγενική καλοσύνη και υπομονή μαζί μου ώστε το όνειρο μου να γίνει πραγματικότητα. 

Χίλια ευχαριστώ στον Σύλλογο μας που αν δεν υπήρχε το Φόρουμ και ο Σύλλογος, εγώ θα έκαμνα μαύρα μεσάνυχτα για την σωστή λειτουργία των ενυδρείων και τη σωστή διαβίωση των αγαπημένων μας κατοίκων αυτών.

Από την Κύπρο με αγάπη

Και ένα χαμόγελο.

21/08/2006

* (Τα ονόματα αφορούν μέλη του φόρουμ για τα ενυδρεία GAB http://www.greekaquarist.com/vb/index.php)