Σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, στην εξοχή ή μέσα στις πόλεις σίγουρα θα έχουμε δει αυτή την αράχνη. Είναι χαρακτηριστικά τα τεράστια πόδια της σε σύγκριση με το μέγεθος του σώματος της. Το επόμενο χαρακτηριστικό είναι η παλμική κίνηση που κάνει με το σώμα της ολόκληρο, όταν την ενοχλήσουμε, σαν να είναι πάνω σε ελατήρια! Κίνηση που κάνει σαν τρόπο αποθάρρυνσης των πιθανών εχθρών της.

Ζει σε ολόκληρη τη μεσογειακή Ευρώπη και έχει εξαπλωθεί και μέχρι την Κεντρική Ευρώπη έχοντας εγκλιματιστεί στις χαμηλές θερμοκρασίες, όταν βρει κατάλληλο χώρο. Στη Γερμανία για παράδειγμα την συναντά κανείς σε θερμοκήπια όπου η θερμοκρασίες είναι ευνοϊκές.

   Στην Ελλάδα θα τη συναντήσουμε σε αποθήκες, σε εξωτερικούς χώρους σπιτιών, κάτω από μπαλκόνια, αλλά και σε σπηλιές, ανάμεσα σε βράχους ή μάντρες πέτρινες. Γενικά πρόκειται για αράχνη που εκμεταλλεύεται κάθε πιθανό σημείο για να φτιάξει τον ιστό της. Στον χώρο που είχα τα ενυδρεία μου είχαν κάνει κατάληψη σε όλο το ταβάνι και τις γωνίες, γιατί υπήρχε καθημερινά φως από τα ενυδρεία και κατ’ επέκταση και έντομα που μαζεύονταν τη νύχτα, και άρα άφθονη τροφή! Συχνά έκανα αγώνα να καθαρίσω τους τοίχους από τους ιστούς, αλλά πολύ σύντομα γέμιζαν πάλι τον χώρο.

   Η λεία της αρχικά πιάνεται στον ιστό της και δεν μπορεί να κουνηθεί και μετα η αράχνη ρίχνει δηλητήριο στο έντομο με ένα ή περισσότερα τσιμπήματα. Στον ίδιο ιστό μπορεί να δούμε μια μεγάλη αράχνη και μαζί και κάποιες μικρότερες με δικούς τους μικρότερους ιστούς.

   Τα θηλυκά για να προστατεύσουν τα αυγά φέρουν ένα δίχτυ μέσα στο οποίο τα μεταφέρουν μέχρι να εκκολαφτούν. Σε αυτό το διάστημα δεν τρέφονται οι ίδιες καθόλου. Τα μικρά μετά την εκκόλαφση ελευθερώνονται αφού αλλάξουν για πρώτη φορά κέλυφος. Μικρά που απομακρύνονται νωρίτερα, κατά την πρώτη αλλαγή κελύφους πεθαίνουν.