Κάθε μπονσάι είναι
ένα μοναδικό δένδρο, όπως ακριβώς και τα
μεγάλα δένδρα σε ένα δάσος που ποτέ δεν
είναι ίδια μεταξύ τους. Παρ' όλα αυτά, κάθε
είδος δένδρου αναπτύσσει κάποια δικά του
βασικά χαρακτηριστικά που το κάνουν να
διαφέρει από ένα άλλο είδος. Έτσι, μία ελιά
για παράδειγμα, θα είναι πάντα διαφορετική
από ένα πεύκο και ένα πεύκο από ένα
κυπαρίσσι. Κατά την δημιουργία ενός μπονσάι
γίνεται προσπάθεια το δενδράκι να μοιάζει
όσο περισσότερο γίνεται στο φυσικό του
πρότυπο, το μεγάλο δένδρο, κρατώντας κάποια
χαρακτηριστικά που να ταιριάζουν και στη
δική μας αισθητική. Οι Ιάπωνες, με μέτρο την
δική τους αισθητική και τα πρότυπα που
έχουν από τα σχήματα των δένδρων στη χώρα
τους, έχουν καθιερώσει περίπου 14 βασικές
φόρμες πάνω στις οποίες βασίζονται για την
δημιουργία των μπονσάι. Αυτές οι φόρμες
είναι τελειοποιημένες και αυστηρά
στυλιζαρισμένες μορφές των δένδρων που
βλέπει κανείς γύρω του, όπως: δένδρα
χτυπημένα από τον αέρα ή με τις ρίζες τους
τυλιγμένες πάνω σ' ένα βράχο, μοναχικά
δένδρα, δενδροστοιχίες ή μικρές συστάδες.
Οι 14 φόρμες βασίζονται πάνω σε κάποιες
αρχές, για παράδειγμα: η κύρια γραμμή ενός
δένδρου εκφράζεται από τον κορμό, από τον
οποίο ξεκινούν αρμονικά τα κλαδιά.
Αυτομάτως δημιουργούνται δευτερεύουσες,
αλλά σημαντικές γραμμές, που προβάλλουν το
σχήμα του δένδρου. Στόχος είναι αυτές οι
γραμμές να γίνουν πιο σαφείς και ξεκάθαρες
με τον καιρό.
Οι Ιάπωνες, επιπλέον, αποκλείουν όλους τους
ζυγούς αριθμούς με εξαίρεση τον αριθμό δύο
(2). Δεν θα δούμε ποτέ συστάδα με τέσσερα ή
έξι δενδράκια. Συνήθως βάζουν επτά ή εννιά
δένδρα και πάντα ένα από αυτά θα είναι
μεγαλύτερο και ψηλότερο από τα άλλα, τα
οποία φυτεύονται γύρω του προκειμένου να
δημιουργηθεί ένα αρμονικό σύνολο. Κάποιες
φόρμες δημιουργούνται αποκλειστικά από ένα
δένδρο όπως η φόρμα "κυρτωμένο δένδρο".
Κάποιες άλλες δημιουργούνται από ένα ή
περισσότερα δένδρα.
|