Στην φύση βρίσκει κανείς κατάλληλα φυτά για μπονσάι, εκεί όπου οι συνθήκες είναι τέτοιες, που δεν τους επιτρέπουν να αναπτυχθούν φυσιολογικά. Αυτές οι συνθήκες μπορεί να είναι οι κλιματολογικές ή μορφολογίας του εδάφους ή και τα δύο. Περιοχές με δυνατό αέρα και πετρώδες έδαφος ή με σύσταση εδάφους που δεν ευνοεί την ριζοβολία, δημιουργούν φυτά που παρά την ηλικία τους μένουν κοντά και με κοντά κλαδιά. Εκείνο που προέχει βέβαια, είναι να εξασφαλίσουμε την απαραίτητη άδεια από τις αρχές για να πάρουμε ένα δενδράκι από τη φύση.

Η διαδικασία που πρέπει κανείς να ακολουθήσει είναι η εξής:
Την Άνοιξη ή τον Αύγουστο, σκάβουμε ένα δακτύλιο γύρω από τον κορμό του φυτού σε βάθος 30 εκατοστών περίπου, με εξωτερική διάμετρο 30 έως 40 εκατοστά και εσωτερική διάμετρο 10 με 15 εκατοστά.

Σκάβουμε ένα δακτύλιο γύρω από τον κορμό, πλάτους περίπου 20 cm

Αφαιρούμε το χώμα που βρίσκεται μέσα στο δακτύλιο μέχρι το βάθος των 30 εκατοστών και κόβουμε με ένα ψαλίδι τις ρίζες που συναντάμε. Αν είναι χοντρές, καλό θα είναι να αλείψουμε τις τομές με ένα ειδικό κερί προκειμένου να αποφύγουμε το σάπισμα. Μετά ξανακαλύπτουμε το κενό με χώμα χωρίς να το πιέσουμε, για να μείνει αφράτο. Παράλληλα κόβουμε από το φυτό τα περιττά κλαδιά και κονταίνουμε τα υπόλοιπα. Κόβουμε την κορυφή του και έχοντας περίπου στο μυαλό μας το στυλ που θέλουμε να του δώσουμε, αφαιρούμε ότι πιστεύουμε ότι είναι περιττό. Πρέπει να υπάρχει μία αναλογία του υπέργειου σε σχέση με το υπόγειο μέρος του φυτού για να έχει την δυνατότητα να επιβιώσει 
μετά το κόψιμο της ρίζας του. 

Μετά από ένα χρόνο, κοιτάζουμε αν στα σημεία που βάλαμε το νέο χώμα, έχουν δημιουργηθεί ριζίδια. Αν κρίνουμε ότι η νέα ριζοβολία είναι ικανοποιητική, σκάβουμε στην εξωτερική μεριά του δακτυλίου που είχαμε αρχικά δημιουργήσει και ανασηκώνουμε το φυτό. Αν προς τα κάτω υπάρχουν ρίζες που επιμένουν να το κρατούν στη θέση του, τις κόβουμε με μία ειδική ψαλίδα. Σηκώνουμε αυτή την μπάλα από χώμα και την τυλίγουμε με νωπές εφημερίδες για να διατηρούμε την υγρασία και όλα μαζί τα τοποθετούμε μέσα σε μία πλαστική σακούλα την οποία δένουμε. Καλό θα είναι να ραντίσουμε με νερό τα φύλλα προκειμένου να περιορίσουμε την απώλεια υγρασίας. (Αυτή η διαδικασία είναι απαραίτητη για τα περισσότερα φυτά. Παρ΄ όλα αυτά υπάρχουν κάποια, όπως η ελιά, που μπορούμε να τα πάρουμε από τη φύση και να τα μεταφέρουμε στο σπίτι μας να τα περιποιηθούμε, χωρίς να περιμένουμε να περάσει ένας ολόκληρος χρόνος). Εν τω μεταξύ, έχουμε προετοιμάσει στο σπίτι, ένα μεγάλο δοχείο μέσα στο οποίο θα φυτέψουμε το δένδρο. Αφού το ξετυλίξουμε, ελέγχουμε τις ρίζες. Αν κρίνουμε ότι είναι αρκετά πυκνές, μπορούμε να το φυτέψουμε κατευθείαν σε γλάστρα για μπονσάι. Είναι όμως προτιμότερο να το φυτέψουμε προσωρινά, σε ένα πιο ευρύχωρο δοχείο για να διευκολύνουμε την ανάπτυξή του. 

Απλώνουμε τις ρίζες του προς τα έξω και αν χρειάζεται, τις ξεμπερδεύουμε. Τοποθετούμε το φυτό στο δοχείο,  το οποίο έχουμε ήδη γεμίσει με χώμα μέχρι τη μέση,  προσθέτοντας συνεχώς όση ποσότητα χώματος χρειαστεί μέχρι να σταθεροποιηθεί το φυτό. Φροντίζουμε έτσι ώστε να μην μείνουν κενά ανάμεσα στις ρίζες του, χωρίς όμως να πιέζουμε το χώμα. Αν χρειάζεται το δένουμε πάνω στο δοχείο για να είναι τον πρώτο διάστημα πιο σταθερό. Το μεταφέρουμε σε κάποιο σκιερό μέρος και διατηρούμε το χώμα νωπό αλλά όχι πολύ βρεγμένο. Παράλληλα ραντίζουμε τα φύλλα με νερό για να αποφύγουμε το φαινόμενο έλλειψης υγρασίας, μιας και οι ρίζες δεν είναι ακόμα σε θέση να καλύψουν τις ανάγκες του φυτού για νερό.

Συνήθως, μετά από ένα χρόνο, το φυτό έχει αναπτύξει αρκετές ρίζες, ώστε να μπορούμε να αρχίσουμε την διαδικασία διαμόρφωσής του.