gikydor

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΜΠΟΝΣΑΙ ΕΝΥΔΡΕΙΑ ΕΜΕΙΣ... ΛΙΜΝΗ


ΕΝΥΔΡΕΙΑ

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ ΕΝΥΔΡΕΙΩΝ

BONSAI

Η ΛΙΜΝΗ ΜΑΣ

ΕΡΠΕΤΑ

ΔΙΑΦΟΡΑ

ΤΕΧΝΗ

 

 

Melanotaenia trifasciata Rendahl 1922

 

 

Φώτο: B. Kahl

Προέρχεται από την Βόρεια Αυστραλία, και λόγω της μεγάλης έκτασης όπου απαντάται, και των ανεξάρτητων μεταξύ τους ποτάμιων συστημάτων, υπάρχουν τουλάχιστον 40 παραλλαγές στο χρώμα και στο σχήμα του σώματός τους. Επίσης κάποιες παραλλαγές του είδους ζουν σε μαλακά νερά ενώ άλλες σε σκληρά νερά. Πρέπει να ξέρουμε από τι νερό προέρχονται για να τους εξασφαλίσουμε κατάλληλες συνθήκες. Λογικά θα έπρεπε την πληροφορία αυτή να την παίρνουμε από το μαγαζί που θα τα αγοράσουμε, αλλά αυτό είναι μάλλον θεωρητικό αφού σπάνια οι εισαγωγείς ξέρουν τέτοιες λεπτομέρειες.

Αυτό που είναι πολύ σημαντικό είναι το καλό φιλτράρισμα και οι μεγάλες αλλαγές νερού αφού όλα ζουν σε καθαρά νερά και άρα είναι ευαίσθητα σε ρίπους.

Ανήκουν στην τάξη  Atheriniformes και την οικογένεια Melanotaeniidae. Αρχικά ανακαλύφτηκε από τον Knut Dahl (ζωολόγος από την Νορβηγία) το 1895, αλλά περιγράφηκε σαν είδος από τον Hialmar Rendahl το 1922, μάλλον από νεκρό δείγμα που ήταν φυλαγμένο σε μουσείο.

Είναι ειρηνικά ψάρια και ο καλύτερος συνδυασμός είναι να τα κρατάμε σε ένα μεγάλο ενυδρείο σε ομάδα τουλάχιστον 5 ατόμων, μαζί με άλλα είδη Melanotaenia. Το ενυδρείο πρέπει να έχει αρκετά φυτά στο πίσω μέρος και στα πλάγια και ελεύθερο χώρο για να κινούνται. Αν το υπόστρωμα είναι σκουρόχρωμο και το φως όχι ιδιαίτερα έντονο, νοιώθουν πιο καλά και προβάλλονται πολύ καλύτερα τα έντονα χρώματα τους. Η θερμοκρασία πρέπει να κυμαίνεται στους 24°C - 25°C . Σε ουδέτερο pH (7) θα είμαστε σίγουροι αν  τα άτομα που έχουμε δεν ξέρουμε από ποια περιοχή προέρχονται.

Χαρακτηριστικό ενυδρείο για είδη Melanotaenia

Φώτο: Τόλης Κετσελίδης

Το αρσενικό έχει πιο έντονα χρώματα και ξεχωρίζει από το θηλυκό από το γεγονός ότι το ραχιαίο και το εδρικό πτερύγιο έχουν μυτερή κατάληξη προς τα πίσω. Σε κάποιες παραλλαγές το αρσενικό έχει πιο πλατύ σώμα από το θηλυκό. Το μήκος των αρσενικών είναι περί τα 12 cm ενώ των θηλυκών λίγο μικρότερο.

Η αναπαραγωγή τους θεωρείται εύκολη αν βάλουμε σε ένα ενυδρείο ένα αρσενικό με 2 θηλυκά. Ένας τρόπος για να τα παρακινήσουμε να ζευγαρώσουν είναι οι συχνές αλλαγές νερού. Γεννούν συνήθως από τον Οκτώβριο μέχρι τον Δεκέμβριο, τις πρωινές ώρες, πάνω σε φυτά και τα αυγά εκκολάπτονται μετά από περίπου μια εβδομάδα. Τα θηλυκά αφήνουν μερικά αυγά καθημερινά και για πολλές μέρες.  Μεγαλώνουν αργά και στα πρώτα στάδια πρέπει να ταΐζονται με ζωντανή τροφή ή με ειδική τροφή για μικρά ωοτόκων σε σκόνη.

Είναι παμφάγα και άρα χρειάζονται ποικιλία τροφών. Πρέπει να προσέχουμε όμως τις ποσότητες που θα ταΐζουμε γιατί έχουν μια τάση στο να τρώνε περισσότερο από αυτό που χρειάζεται με συνέπεια να αντιμετωπίζουν προβλήματα. Δεν θα έχουμε δυσκολία στην τροφή τους, αρκεί να αποφύγουμε την μονότονη τροφή για μεγάλο χρονικό διάστημα.

 
 





• ΠΙΣΩ • ΠΑΝΩ • ΕΜΠΡΟΣ •

 ΕΙΣΑΓΩΓΗ  ▪  ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ LINKS

2001 -  2018

Απαγορεύεται αναδημοσίευση των άρθρων ή μέρος αυτών, χωρίς την άδεια του ΓΗ & ΥΔΩΡ