Πριν δώσουμε τα στοιχεία που απαιτούνται για τον υπολογισμό της ισχύος του συμπιεστή, να ξεκαθαρίσουμε ότι οποιαδήποτε ψυκτική μονάδα, από μία ισχύ και πάνω, μπορεί να επιτελέσει το έργο για το οποίο την χρησιμοποιούμε, με την διαφοροποίηση μόνο του χρόνου που χρειάζεται για να το πράξει. Σε απλά λόγια, αυτό σημαίνει ότι μπορεί να το κάνει, αλλά θα αργήσει, και πιθανόν, αν είναι πολύ μικρή, να μην προλάβει κιόλας. Επομένως ο χρόνος είναι μία βασική παράμετρος που πρέπει να λάβουμε υπ’ όψη.

Μετά από την μοντελοποίηση του ενυδρείου και χρησιμοποιώντας τις γνωστές θεωρίες μετάδοσης θερμότητας και εφαρμοσμένης θερμοδυναμικής, προέκυψε η παρακάτω εξίσωση υπολογισμού της ισχύος του συμπιεστή, σε Watt.

Παράμετροι εξίσωσης

1. υ: Ύψος ενυδρείου σε μέτρα m (μέχρι το σημείο που καλύπτεται με νερό).

2. μ: Μήκος ενυδρείου σε μέτρα m.

3. π: Πλάτος ενυδρείου σε μέτρα m.

4. V: Όγκος του ενυδρείου σε m3. (V= υ . μ . π)

5. ΔΤ₁: Η διαφορά των δυο θερμοκρασιών μέσα στις οποίες θέλουμε να κυμαίνεται η θερμοκρασία του ενυδρείου. Δηλαδή αν επιλέξουμε ανώτερη τιμή θερμοκρασίας 25,4 ^oC και κατώτερη 25 ^oC, τότε το ΔΤ₁= 0,4 ^oC. Η πρόταση είναι να επιλέγετε ένα ΔΤ₁= 0,2 ^oC έως 0,3 ^oC για ένα μεγάλο ενυδρείο. Για μικρότερα μπορούμε να αυξήσουμε τη τιμή μέχρι 0,5 ^oC.

6. t: Χρόνος σε sec που επιλέγουμε και χρειάζεται η ψυκτική μονάδα για να κατεβάσει τη θερμοκρασία του ενυδρείου από την ανώτερη τιμή στην κατώτερη, θερμοκρασίες που έχουμε ήδη επιλέξει προηγουμένως. Μία καλή τιμή χρόνου που οδηγεί σε οικονομικές αλλά και αξιόπιστες μονάδες είναι 1200sec (20 min) έως 1800 sec (30 min)

7. ΔΤ₂: Η διαφορά της ανώτερης θερμοκρασίας περιβάλλοντος χώρου και της κατώτερης θερμοκρασίας του ενυδρείου. Δηλαδή εάν εκτιμούμε ότι η ανώτερη θερμοκρασία περιβάλλοντος στο οποίο βρίσκεται το ενυδρείο είναι 33 ^oC και η κατώτερη θερμοκρασία που έχουμε επιλέξει προηγουμένως για το ενυδρείο είναι 25 ^oC, τότε το ΔΤ₂= 8 ^oC.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

1. Να χρησιμοποιείται ψηφιακός θερμοστάτης ελέγχου με υποδιαίρεση ενός δεκάτου. Ο αισθητήρας του θερμοστάτη να εμβαπτίζεται στο χώρο αναρρόφησης της αντλίας κυκλοφορίας του νερού του ενυδρείου ή γενικά να είναι σε σημείο που το νερό κυκλοφορεί έντονα.

2. Η παραπάνω εξίσωση ισχύει από τη στιγμή που η θερμοκρασιακή κατάσταση του ενυδρείου θα έχει σταθεροποιηθεί και όχι την πρώτη φορά λειτουργίας της ψυκτικής μονάδος ή όταν αλλάζουμε το νερό του ενυδρείου. Σε αυτές τις περιπτώσεις η μονάδα θα δουλέψει περισσότερο χρόνο, αλλά αυτό δεν είναι το κυρίαρχο ούτε επιδρά στην αξιοπιστία και την αντοχή της.

3. Επειδή η θεωρία πρέπει να δοκιμάζεται και ως εκ τούτου να αποδεικνύεται στη πρακτική της εφαρμογή, περιμένουμε από τους θαρραλέους χρήστες της παραπάνω θεωρίας να μας στείλουν τις παρατηρήσεις τους, μαζί με τα δεδομένα που χρησιμοποίησαν. Εμείς το κάνουμε ήδη στο σχολείο.