Κάποια στιγμή χρειάστηκε να πάω στο υπόγειο του σχολείου για να βρω κάποια υλικά και εκεί, σε μια γωνιά, ανάμεσα σε διάφορα ετερόκλητα πράγματα είδα ένα ενυδρείο άδειο. Το μέγεθος του ήταν ικανοποιητικό και αυτό με έβαλε αμέσως σε σκέψεις να το χρησιμοποιήσουμε. Οι διαστάσεις του ήταν 140 Χ 55 Χ 60 cm. Τις επόμενες μέρες το δοκιμάσαμε αρχικά να δούμε κατά πόσο ήταν στεγανό. Αφού λύθηκε και αυτή η απορία, το επόμενο βήμα ήταν να εγκρίνει η σχολική επιτροπή την τοποθέτησή του, αλλά και το κόστος που θα προέκυπτε.

Μια κουβέντα με τον διευθυντή ήταν αρκετή για να πάρω το ΟΚ και να προχωρήσουμε.

Το πρώτο που έπρεπε να λυθεί ήταν να βρεθεί μια βάση. Αυτή την ανέλαβε ο καθηγητής στον τομέα μηχανολόγων Ρήγας Παναγιώτης με τους μαθητές του. Έφτιαξαν μια βάση από σίδηρο με αρκετό ύψος, αφού το ενυδρείο θα έμπαινε σε σημείο που θα το έβλεπαν οι μαθητές όρθιοι. Άρα έπρεπε να φτάνει η βάση το ύψος 160 cm και από εκεί και πάνω να πήγαινε η δεξαμενή.

Το δεύτερο πρόβλημα ήταν η πρόσβαση στο νερό. Η πιο κοντινή παροχή ήταν πολλά μέτρα μακριά από το σημείο που επιλέξαμε να βάλουμε το ενυδρείο. Για τις αλλαγές νερού δεν ήταν δυνατόν να μεταφέρουμε νερό από τόσο μακριά. Επιλέξαμε να βάλουμε το ενυδρείο σε ένα σημείο που να είναι κεντρικό και παράλληλα να μπορούν να το βλέπουν και οι καθηγητές από το γραφείο, για να αποφύγομε την πιθανότητα κάποιο παιδί να ρίξει κάτι μέσα ή να κάνει κάποια ζημιά. Τελικά χρειάστηκε να αγοράσουμε 80 μέτρα σωλήνα ύδρευσης πλαστικό (μονοσωλήνιο) και να τραβήξουμε γραμμή μέχρι το σημείο που θα στηνόταν το ενυδρείο. Βάλαμε παροχή ακριβώς δίπλα στη δεξαμενή. Παράλληλα έγινε μια τρύπα στον τοίχο και από εκεί περάσαμε έναν σωλήνα προς τα έξω για να φεύγει το νερό που θα βγάζαμε από το ενυδρείο όταν θα γίνονται οι αλλαγές. Και αυτές οι εργασίες έγιναν από τον Π. Ρήγα και μαθητές.

Φωτιστικό με 2 λάμπες φθορισμού 120 cm

Για φως χρησιμοποιήσαμε ένα φωτιστικό από αυτά που έχει το σχολείο για να φωτίζονται οι χώροι, με 2 λάμπες φθορισμού μήκους 1.20 μέτρων. Κρεμάστηκε με αλυσίδες από το ταβάνι και έγινε σαν να ήταν παραγγελία για το ενυδρείο!

Ένα ακόμα ζήτημα ήταν το φίλτρο. Έπρεπε ο εξοπλισμός να είναι όσο γίνεται μέσα στη γυάλα  γιατί τα παιδιά συχνά μπαίνουν στον πειρασμό να πειράζουν ότι τους κάνει εντύπωση. Αποφάσισα να φτιάξουμε ένα εσωτερικό φίλτρο τύπου Αμβούργου. Ένα σφουγγάρι στην γωνία και ένας κυκλοφορητής 2000 l/h έλυσαν το πρόβλημα. Αυτή η κατασκευή είναι παρμένη από μια ιδέα του Γιάννη Ανδρούδη (lasal)

1. Έξοδος του κυκλοφορητή 2. Θερμοστάτης 300 W 3. Λωρίδα τζάμι που κρατά το σφουγγάρι σε αυτή τη θέση. 4. Σφουγγάρι διαστάσεων 50 Χ 35 cm

Μέσα στο ενυδρείο βάλαμε 10 κιλά χαλαζιακό χαλίκι, μερικές πέτρες και 3 μεγάλα κομμάτια ξύλο προσφορά από το Pet shop IGUANA. Είναι από τα είδη που επιπλέουν και έπρεπε να βρεθεί και για αυτά μια λύση. Τα δέσαμε με πετονιά πάνω σε μεγάλες πέτρες και έμειναν εκεί που θέλαμε χωρίς πρόβλημα. Δεν ξέρω μόνο αν μετά από 1-2 χρόνια θα εξακολουθούν να θέλουν να είναι δεμένα ή θα καθίσουν κάποια στιγμή στον βυθό χωρίς υποστήριξη.

Μερικά φυτά βρέθηκαν από φίλους και από δικά μου ενυδρεία και ολοκληρώθηκε η διακόσμηση. Αρκετές Anubias barteri var. nana ένας μεγάλος Echinodorus (και τα δυο είδη προσφορά του Γ. Χαλβατζή από το δικό του ενυδρείο) και μερικά άλλα φυτά χαμηλών απαιτήσεων

Αφού γεμίσαμε το ενυδρείο με νερό, το στρώσιμο έγινε με εμβολιασμό από δικά μου ενυδρεία. Μέσα σε μια σακούλα έφερα από το σπίτι νερό γεμάτο από βακτηρίδια που έβγαλα ξεπλένοντας μερικά σφουγγάρια. Όταν άδειασα την σακούλα μέσα στο ενυδρείο έγιναν δυο πράγματα. Το νερό έγινε καφέ με ορατότητα ελάχιστη και οι παρευρισκόμενοι εκείνη την στιγμή έβγαλαν επιφωνήματα απογοήτευσης!!! Φαντάστηκαν ότι θα έμενε έτσι! Φυσικά μετά από 2-3 ώρες το νερό καθάρισε και την επόμενη μέρα ήταν εντελώς διαυγές.

Το ενυδρείο τις πρώτες μέρες λειτουργίας του.

Τα πρώτα ψάρια που μπήκαν τις επόμενες μέρες ήταν μια ομάδα 5 Brachydanio rerio, 3 Trichogaster trichopterus κίτρινα, 3 Melanotaenia sp. ένα ζευγάρι Aplocheilus lineatus και 3 νεαρά άτομα Chromobotia (Botia) macracanthus. Μετά από μερικές μέρες έβαλα και 3 μικρά Pelvicachromis pulcher.

Το πρώτο λάθος που έγινε από μένα ήταν το εξής: Έβαλα χρονοδιακόπτη για να ανάβουν τα φώτα, αφού οι ώρες που είμαστε εκεί είναι λίγες για να το ανάβουμε και να το σβήνουμε χειρονακτικά. Ρύθμισα την ώρα και όλα ήταν μια χαρά. Μεσολάβησαν οι διακοπές του Πάσχα και όταν γυρίσαμε στο σχολείο είδα ότι τα τζάμια ήταν γεμάτα από καφέ άλγη αλλά και σε πολλά σημεία πράσινη. Έκανα αλλαγές νερού αφού η καφέ άλγη είναι συνηθισμένο φαινόμενο σε νεοστημένο ενυδρείο, αλλά δεν είδα διαφορά. Μετά από τρεις εβδομάδες, απεφάσισα να μειώσω την διάρκεια φωτισμού και έβγαλα τον χρονοδιακόπτη από την πρίζα για να τον ρυθμίσω. Τότε μόνο διαπίστωσα ότι τον διακόπτη του τον είχα στην θέση που δεν επηρεάζεται από το χρονόμετρο αλλά μένει μόνιμα ανοιχτός!!! Για τρεις εβδομάδες δηλαδή το φως ήταν αναμμένο μέρα - νύχτα!!!

Φυσικά διόρθωσα το λάθος και πραγματικά, μέσα σε 10 μέρες η καφέ άλγη εξαφανίστηκε και τώρα είναι πάλι σε νορμάλ κατάσταση....

Το επόμενο πρόβλημα, που ήταν από την αρχή γνωστό, ήταν η θερμοκρασία. Το ενυδρείο είναι στον 2ο όροφο και από πάνω το κτήριο έχει πλάκα που το καλοκαίρι μεταφέρει υπερβολική ζέστη μέσα στο κτίριο. Έπρεπε λοιπόν να βρεθεί και γι αυτό μια λύση, κάτι που δεν είναι ιδιαίτερα απλό όπως ξέρουν όλοι όσοι έχουν ενυδρείο. Στις αρχές Ιουνίου το θερμόμετρο του ενυδρείου έδειξε 31 C!!! Δείγμα ότι έπρεπε να παρθούν άμεσα μέτρα.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ: ΣΥΣΤΗΜΑ ΨΥΞΗΣ