Η πατρίδα του είναι μια αρκετά μεγάλη περιοχή της Αφρικής. Έχει βρεθεί στη νοτιοανατολική Νιγηρία, στο δέλτα του ποταμού Νίγηρα και στο νότιο Καμερούν. Εκεί ζει σε νερά στάσιμα ή με λίγη κίνηση και σε πολλές περιπτώσεις σε νερά υφάλμυρα.

Το χρώμα του είναι ανάλογα με την περιοχή που ζει και την ηλικία, με μικρές διαφορές. Το μέγεθος του αρσενικού φτάνει τα 10 cm και του θηλυκού 2 cm λιγότερο και εξαρτάται από το μέγεθος του ενυδρείου και την ποιότητα της τροφής.

Το Pelvicachromis pulcher είναι πολύ ειρηνική κιχλίδα και μπορεί να ζήσει άνετα σε ένα μεγάλο κοινωνικό ενυδρείο. Μόνο κατά την περίοδο της αναπαραγωγής μπορεί να γίνει σχετικά επιθετικό απέναντι σε ψάρια του ίδιου είδους ή σε πιθανούς κυνηγούς των μικρών του. Αλλά και αυτό σε βαθμό που ουσιαστικά δεν δημιουργεί κίνδυνο για τους υπόλοιπους κάτοικους του ενυδρείου.

Παρά το γεγονός ότι πρόκειται για πολύ ικανό κολυμβητή, σε πολλές περιπτώσεις χρειάζεται χώρο για να ησυχάσει και να κρυφτεί. Το ενυδρείο δεν πρέπει να είναι πολύ μικρό. Για ένα ζευγάρι χρειάζεται τουλάχιστον ένα ενυδρείο 60 λίτρων με σχετικά πυκνή βλάστηση. Πρέπει να φροντίσουμε επίσης να μην λείπουν τρύπες για να κρύβεται, από πέτρες ή ρίζες.

Η θερμοκρασία που θέλει το kribensis είναι μεταξύ 24° C και 28° C. Στην βιβλιογραφία αναφέρεται ότι χρειάζεται μαλακό νερό με γενική σκληρότητα 6° GH αλλά εγώ και πολλοί φίλοι έχουμε καταφέρει αναπαραγωγή με σκληρότητα 16° GH και με pH 7 ή και ακόμα ψηλότερο. Συστηματικές αλλαγές νερού μέχρι και 50% είναι απαραίτητες για την σωστή διαβίωση των ψαριών. Όσο για την τροφή, αν και δεν περιφρονεί τις τροφές που κυκλοφορούν σε φυλλαράκια ή pellets, προτιμότερο θα ήταν να του δίνουμε ζωντανή ή κατεψυγμένη τροφή μερικές φορές την εβδομάδα. Αυτό βοηθά και στην πιο επιτυχημένη αναπαραγωγή. Επιπλέον καλό είναι να μη λείπουν από την διατροφή του και τροφές πρασινάδας όπως φύλλα σαλάτας, άλγη κλπ.

Η αναπαραγωγή συνήθως είναι εύκολη και χωρίς προβλήματα. Το σημαντικότερο είναι το ζευγάρι που έχουμε να τα έχει « βρει ». Συνήθως γεννούν σε σημεία που μοιάζουν με σπηλιές. Μια λύση είναι να βάζουμε στο ενυδρείο κάποιο δοχείο από πυλό με μια είσοδο στενή τόσο που να χωράει απλώς να μπαίνουν τα ψάρια μέσα. Οι αρμοδιότητες κατά την διάρκεια αναπαραγωγής είναι μοιρασμένες ανάμεσα στο αρσενικό και τη θηλυκιά. Η θηλυκιά φροντίζει τα αυγά στην αρχή και στην συνέχεια τα μικρά όσο μένουν μέσα στην φωλιά, ενώ παράλληλα ο αρσενικός προστατεύει την περιοχή και απομακρύνει τους ανεπιθύμητους επισκέπτες, κρατώντας τους σε μια απόσταση ασφαλείας.

Μετά από 2 μέχρι 3 μέρες γίνεται η εκκόλαψη των αυγών και μετά από ακόμα 4 έως 6 μέρες τα μικρά βγαίνουν από τη φωλιά υπό την προστασία και των δυο γονιών. Στην αρχή προτιμότερο είναι να ταΐζουμε τα μικρά με ζωντανή τροφή (Artemia), αλλά το ζήτημα αντιμετωπίζεται και με τριμμένη τροφή από φυλλαράκια ή την baby food κάποιων εταιρειών. Μετά τον πρώτο καιρό το τάισμα των μικρών δεν παρουσιάζει κανένα πρόβλημα.

Πριν μερικά χρόνια τα kribensis ήταν οι σταρ στα ενυδρεία, αλλά τα τελευταία χρόνια έχουν επισκιαστεί από τις κιχλίδες της Malawi και της Tanganyika. Βέβαια δεν έχουν εξαφανιστεί από τα ενυδρεία και πρέπει να παραμείνουν, γιατί πρόκειται για ψάρια που είναι εύκολα στην συντήρηση και την αναπαραγωγή, με πολύ ενδιαφέρουσα συμπεριφορά και κατάλληλα για τους αρχάριους, που μαζί τους μπαίνουν εύκολα στην διαδικασία της φροντίδας των κιχλίδων και αποκτούν εμπειρία για άλλα πιο απαιτητικά ψάρια που θα αποκτήσουν στο μέλλον.

 
Ένα βίντεο από το 1997, όταν ζευγάρωσε το ζευγάρι που είχα τότε.