Ένας, όχι εύκολος, αλλά πολύ αποδοτικός τρόπος για να αποκτήσουμε γρήγορα ένα μπονσάι είναι η εναέρια καταβολάδα. Αυτός ο τρόπος απαιτεί κάποιες προϋποθέσεις που δεν μπορούν να ξεπεραστούν.

Αρχικά ας δούμε τι χρειάζεται, για να κάνουμε μια απόπειρα.

Χρειαζόμαστε ένα μεγάλο κατάλληλο φυτό που πρέπει να είναι σε χώρο δικό μας ή σε χώρο που δεν θα είναι προσβάσιμος από τρίτους. Αυτό είναι απαραίτητο για να μην μπορέσει κάποιος από περιέργεια να χαλάσει την καταβολάδα. Σε αυτό το φυτό πρέπει να εντοπίσουμε ένα κλαδί που κρίνουμε ότι είναι κατάλληλο για να γίνει μπονσάι, να έχει δηλαδή μικρά κλαδιά στο σωστό σημείο ώστε να τα διαμορφώσουμε μετά. Το πάχος του δεν πρέπει να ξεπερνάει τα 3 - 4 cm. Όσο πιο παχύ είναι τόσο πιο δύσκολα θα βγάλει ρίζες και τόσο πιο πολύ χρόνο χρειάζεται.

Εκτός από αυτό, με τον ίδιο τρόπο μπορούμε να φτιάξουμε ένα μπονσάι από ένα φυτό του οποίου ο κορμός είναι πολύ μακρύς. Εφαρμόζουμε την ίδια διαδικασία σε ένα κατάλληλο ύψος του κορμού και έτσι το ίδιο φυτό το μετατρέπουμε σε μπονσάι με σωστό κορμό.

Από το κλαδί ενός φυτού βγάζουμε ένα έτοιμο μπονσάι.

Αν έχουμε αυτό το φυτό, όλα τα άλλα είναι πολύ εύκολα.

Ο στόχος είναι να βρούμε το κατάλληλο κλαδί στον θάμνο ή το δένδρο και να το υποχρεώσουμε να βγάλει ρίζες στο σημείο που θέλουμε για να το αποσπάσουμε μετά από καιρό και να το κάνουμε ανεξάρτητο φυτό.

Οι τρεις φάσεις για να ετοιμάσουμε την καταβολάδα.

Η διαδικασία είναι η εξής:

1. Στο σημείο που θέλουμε να βγουν οι νέες ρίζες κάνουμε με ένα αιχμηρό μαχαίρι δυο οριζόντιες τομές σε απόσταση η μια από την άλλη 10 έως 20 mm, ανάλογα με το πάχος του κλαδιού. Αφαιρούμε τον φλοιό που βρίσκεται μεταξύ των δυο τομών έτσι που να βλέπουμε το ξύλο. α

2. Είναι πολύ καλό να περάσουμε το σημείο τομής με μια αυξητική ορμόνη ριζοβολίας που βρίσκουμε στα φυτώρια.

3. Κάτω από το σημείο που έχουμε αφαιρέσει τον φλοιό, δένουμε ένα κομμάτι πλαστικό μαύρο όπως δείχνει το σχέδιο. β

4. Γεμίζουμε το πλαστικό με τύρφη, τόση που να καλύψει αρκετά την τομή και δένουμε με τον ίδιο τρόπο το πλαστικό και πάνω από το σημείο τομής, έτσι που η τομή να βρίσκεται τελείως καλυμμένη από την τύρφη. γ

5. Φροντίζουμε να διατηρούμε την τύρφη νωπή. Αυτό το κάνουμε ανοίγοντας το πάνω μέρος και ελέγχοντας την υγρασία της. Αποφεύγουμε να κινούμε την τύρφη έστω και ελάχιστα, γιατί οι ρίζες που θα αναπτυχθούν μέσα της αρχικά είναι πολύ ευαίσθητες και με την παραμικρή κίνηση μπορεί να σπάσουν.

6. Ανάλογα με το είδος του φυτού η ριζοβολία μπορεί να διαρκέσει από μερικές εβδομάδες μέχρι και 2-3 χρόνια.

7. Όταν οι ρίζες έχουν αναπτυχθεί αρκετά, κόβουμε το κλαδί κάτω από το σημείο που έχει ρίζες φροντίζοντας να μην φύγει η τύρφη από την θέση της και μεταφυτεύουμε το φυτό σε μια σχετικά βαθιά γλάστρα. Από εκεί και μετά θέλει φροντίδα όπως ένα νέο μπονσάι, δηλαδή προφυλαγμένο από ήλιο και αέρα σημείο για τους πρώτους μήνες.

Υπάρχουν και εναλλακτικοί τρόποι για να εφαρμόσουμε την μέθοδο αυτή. Ένας τρόπος είναι αντί για πλαστικό φύλλο να βάλουμε στο σημείο τομής μια γλάστρα μέσα στην οποία βάζουμε χώμα το οποίο διατηρούμε υγρό.

Η μέθοδος με την γλάστρα.

Η λογική και η διαδικασία είναι ίδια, απλά εξαρτάται από την περίπτωση και από το ποιος τρόπος θεωρούμε ότι είναι ο πιο κατάλληλος. Για παράδειγμα δεν μπορούμε να εφαρμόσουμε την μέθοδο με την γλάστρα σε κλαδί που δεν είναι κάθετο και άρα το χώμα δεν θα μένει μέσα.

Αφού βγάλουμε με τον σωστό τρόπο ένα μέρος του φλοιού α, παίρνουμε μια γλάστρα και την κόβουμε στην μια μεριά κάθετα μέχρι το κέντρο της βάσης της. Εκεί στην βάση ανοίγουμε μια τρύπα με διάμετρο όσο είναι περίπου και το πάχος του κλαδιού. Την ανοίγουμε και περνάμε μέσα το κλαδί β και μετά την δένουμε με ένα σύρμα ή πλαστική ταινία. Στο τέλος βάζουμε και το χώμα γ. Δεν πρέπει να ξεχάσουμε και σε αυτή την περίπτωση να βάλουμε αυξητική ορμόνη στο σημείο τομής για να ευνοήσουμε την ριζοβολία.