Είναι ένα από τα καλύτερα δένδρα για να φτιάξουμε μπονσάι, και αυτό για πολλούς λόγους. Πρώτα απ' όλα γιατί έχει το βασικό χαρακτηριστικό των μπονσάι, δηλαδή τα μικρά φύλλα. Μετά, είναι δένδρο της περιοχής μας, πράγμα που σημαίνει ότι δεν χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή για να ευδοκιμήσει, και βέβαια δεν έχει πρόβλημα να μένει όλο τον χρόνο έξω. Και τέλος είναι πολύ ανθεκτικό φυτό, δεν είναι ευαίσθητο στην ζέστη και δεν έχει πρόβλημα αν μείνει και μια φορά απότιστο. Μάλιστα συνιστάται να ποτίζεται πάλι, αφού σχεδόν έχει στεγνώσει το χώμα του στην επιφάνεια.

Στην φωτογραφία, αριστερά, είναι μια αγριελιά στο πρώτο στάδιο μετά από την μεταφορά της στο σπίτι. Αργότερα θα αρχίσει η δουλειά για να πάρει το σχήμα που πρέπει με το κατάλληλο κλάδεμα και ίσως συρμάτωμα. Σαν πρώτη ύλη μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε φυτό που θα μαζέψουμε από την φύση, και αυτό δεν είναι δύσκολο να γίνει. Ακόμα και αν βγάλουμε το φυτό με λίγες μόνο ρίζες, είναι ικανό να επιβιώσει, αρκεί βέβαια να το μεταχειριστούμε με τον κατάλληλο τρόπο όταν το πάρουμε στο χώρο μας. Πρέπει δηλαδή στην αρχή να το τοποθετήσουμε σε ένα δοχείο ή γλάστρα μεγάλη, με χώμα του εμπορίου και να το βάλουμε σε ένα σημείο που να είναι προφυλαγμένο από τον αέρα και τον ήλιο. Σύντομα θα δούμε ότι θα βγάλει νέα βλαστάρια. Μετά από λίγο καιρό μπορούμε να το μεταφυτεύσουμε σε πιο μικρή γλάστρα, κόβοντας ένα μέρος από τις μακριές ρίζες και τον επόμενο χρόνο μπορούμε να αρχίσουμε να το διαμορφώνουμε, αφού θα έχει αρκετές ρίζες και δύναμη για να ξεπεράσει την δοκιμασία του αυστηρού κλαδέματος.

Κλάδεμα πρέπει να του κάνουμε νωρίς την άνοιξη ή και το χειμώνα, την εποχή που κλαδεύουν τις ελιές και γίνεται με τον κλασικό τρόπο κλαδέματος των μπονσάι.

Κατάλληλα φυτά είναι και οι αγριελιές, που έχουν συχνά ακόμα πιο μικρά φύλλα, αλλά και οι ήμερες, μόνο που είναι δύσκολο να βρούμε μικρή ήμερη ελιά με κοντό κορμό, αλλά και δεν μας επιτρέπεται να βγάλουμε από κάπου ελιά που έχει φυτευτεί από κάποιον παραγωγό για εκμετάλλευση. Ευτυχώς είναι εύκολο να βρούμε αγριελιές που δεν ανήκουν σε κανένα και να τις βγάλουμε χωρίς πρόβλημα.

Δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις στην σύνθεση του χώματος, αλλά καλό είναι να την φυτεύουμε σε χώμα στραγγερό για να αποφύγουμε το πιθανό σάπισμα της ρίζας της.

Κόψιμο της ρίζας μπορούμε να κάνουμε κάθε ένα ή δυο χρόνια, ανάλογα με την ηλικία του φυτού, και την φυσική του κατάσταση. Δέχεται αυστηρό κόψιμο της ρίζας και κλάδεμα, αρκεί να είναι υγιές.

Συνέχεια