gikydor

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΜΠΟΝΣΑΙ ΕΝΥΔΡΕΙΑ ΕΜΕΙΣ... ΛΙΜΝΗ


ΕΝΥΔΡΕΙΑ

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ ΕΝΥΔΡΕΙΩΝ

BONSAI

Η ΛΙΜΝΗ ΜΑΣ

ΕΡΠΕΤΑ

ΔΙΑΦΟΡΑ

ΤΕΧΝΗ

 

 

Pterophyllum altum  (PELLEGRIN, 1903)

 


 

Αυτές οι όμορφες κιχλίδες ζουν στον ποταμό Orinoco, στην περιοχή που συναντιούνται οι τρεις χώρες Κολομβία - Βραζιλία - Βενεζουέλα και κατοικούν σε βάθος μέχρι 10 μέτρα, σε περιοχές με ήσυχα νερά με πολύ χαμηλή σκληρότητα (περί τον 1 βαθμό dGH) και όξινα με pH 4.5 μέχρι pH 6.

Χρειάζονται ένα ενυδρείο με τουλάχιστον 50 cm ύψος και μήκος 150 cm. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτά τα ψάρια μπορούν να φτάσουν μέχρι και τα 30 cm σε ύψος, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπ όψιν μας αυτό το δεδομένο αν πρόκειται να τα κρατήσουμε για χρόνια. Επίσης πρέπει να γνωρίζουμε ότι ουσιαστικά πρόκειται για κοινωνικά ψάρια ειδικά όσο ακόμα είναι νεαρά, που σημαίνει ότι το σωστό θα ήταν να τα κρατάμε σε ομάδα. Όταν ενηλικιωθούν σχηματίζουν ζευγάρια και επιλέγουν μια περιοχή του ενυδρείου την οποία υπερασπίζονται απέναντι στα υπόλοιπα άτομα. Αυτός είναι ένας ακόμα λόγος να τα κρατάμε σε μεγάλο ενυδρείο. Τέλος καλό είναι να διαθέτουμε για κάθε ενήλικο άτομο περί τα 80 λίτρα νερού.

Διαβάζουμε στην βιβλιογραφία ότι αυτό το είδος χρειάζεται υψηλή θερμοκρασία στο ενυδρείο και προτείνουν 28 C. Αυτό δεν είναι όμως απόλυτο. Σταδιακά μπορούμε να τα προσαρμόσουμε σε θερμοκρασία 26 C χωρίς πρόβλημα. Εκείνο που είναι σίγουρο, είναι ότι το καλοκαίρι με τις ψηλές θερμοκρασίες αυτά τα ψάρια δεν θα έχουν ιδιαίτερο πρόβλημα.

Μπορεί να αντέχουν σε pH και σκληρότητες πάνω από τις τιμές που έχουν στην πατρίδα τους, αλλά αν θάλλουμε να τα κρατάμε σε όσο γίνεται καλύτερες συνθήκες, καλό είναι να φροντίσουμε το pH να είναι μόνιμα κάτω από 7 και η σκληρότητα χαμηλά. Πολύ θετική είναι και η προσθήκη τύρφης στο φίλτρο ή μέσα στο ενυδρείο.

Για διακόσμηση πολύ καλό αποτέλεσμα έχουν αρκετές ρίζες και μερικά φυτά όπως είναι οι Echinodorus spp και οι Vallisneria. Πρόκειται για ψάρια σχετικά δειλά, οπότε καλό είναι στις άκρες του ενυδρείου να έχουμε περισσότερα φυτά, τόσα που να μπορούν να κρύβονται όταν νοιώθουν ότι κινδυνεύουν.

Σαν συγκάτοικοι μπορούν να μπουν διάφορα είδη χωρίς πρόβλημα, αρκεί να μην πρόκειται για πολύ νευρικά ψάρια, γιατί σε αυτή την περίπτωση τα P. altum θα παραμένουν κρυμμένα στο πίσω μέρος του ενυδρείου. Επίσης όταν είναι ενήλικα δεν θα τα βάλουμε με μικρόσωμα σμηνόψαρα όπως είναι τα neon γιατί αργά ή γρήγορα θα γίνουν τροφή τους.

Είναι εύκολα ψάρια στην διατροφή τους και θα φάνε ότι χωράει το στόμα τους, αλλά φυσικά το καλύτερο τους είναι ζωντανές ή κατεψυγμένες τροφές.

 

Νεαρό άτομο λίγων εβδομάδων.

Φωτο: Σωτήρης Τομόπουλος

 

Η αναπαραγωγή τους δεν είναι εύκολη. Είναι δύσκολο να ξεχωρίσουμε τα αρσενικά από τα θηλυκά και ο μόνος τρόπος να βγει ζευγάρι είναι να αφήσουμε μέσα από μια ομάδα να δημιουργηθεί μόνο του. Χρειάζονται πολύ καλές συνθήκες για να γεννήσουν σε αντίθεση με τα γνωστά σκαλάρια (Pterophyllum scalare) που γεννούν πολύ πιο εύκολα. Αν αποφασίσουν και γεννήσουν όμως η υπόλοιπη διαδικασία είναι σχετική με αυτή των P. scalare.

Φωτο: Σωτήρης Τομόπουλος

 

Μερικές φωτογραφίες από την πρώτη γέννα των Pterophyllum altum του Σωτήρη Τομόπουλου, πολλά από τα οποία δόθηκαν σε φίλους συνχομπίστες όταν ήταν σε ηλικία κατάλληλη.

Αρχικά τα αυγά μεταφέρθηκαν αμέσως μετά την γέννα σε ένα κατάλληλα προετοιμασμένο ενυδρείο. Τα ψάρια τα απόθεσαν πάνω σε ένα φύλλο και έτσι ήταν εύκολο να κοπεί αυτό και να μεταφερθεί στο ενυδρείο. Οι υπόλοιπες φωτογραφίες δείχνουν τα διάφορα στάδια προς την ενηλικίωση τους.

Φωτος: Σωτήρης Τομόπουλος

 
 





• ΠΙΣΩ • ΠΑΝΩ • ΕΜΠΡΟΣ •

 ΕΙΣΑΓΩΓΗ  ▪  ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ LINKS

2001 -  2018

Απαγορεύεται αναδημοσίευση των άρθρων ή μέρος αυτών, χωρίς την άδεια του ΓΗ & ΥΔΩΡ