Είναι λίγο σκληρές οι φωτογραφίες, αλλά η φύση δεν καταλαβαίνει από τέτοιες ευαισθησίες....

Είναι το είδος σκαθαριού, που έχει προβληματίσει πολλούς κατόχους λίμνης, αν θα πρέπει να το έχουν μέσα στην λίμνη τους ή θα πρέπει να το απομακρύνουν όταν και όποτε το βρουν. Ο λόγος είναι ότι το σκαθάρι Dytiscus marginalis θεωρείται από τα είδη που κάνουν μεγάλη καταστροφή στα ψάρια, και ιδιαίτερα στην φάση που είναι ακόμα λάρβα, μέσα στο νερό. Θεωρείται καθαριστής μίας λίμνης, γιατί σε κάθε περίπτωση τρώει νέκρα ή άρρωστα ψάρια, αλλά όταν λείπουν αυτά, αναγκαστικά επιτίθεται και στα υγιή. Αυτό γίνεται πιο έντονο, αν η λίμνη είναι μικρή και δεν αφήνει περιθώρια στα διάφορα είδη να μπορούν να απομακρύνονται και να κρύβονται. Σε μια τέτοια περίπτωση, μπορεί να εξαφανίσει όλα τα ψάρια που ζουν σε μια λίμνη.

Ανήκει στην οικογένεια Dytiscidae που αριθμεί πάνω από 3200 είδη σε όλο τον κόσμο και ζει σε λίμνες, ποτάμια, κάποιες φορές ακόμα και σε νερά υφάλμυρα. Συνήθως ζει αποκλειστικά στο νερό, αλλά έχει την δυνατότητα να πετάει σε μεγάλες αποστάσεις και έτσι είναι πιθανόν να βρεθεί σε οποιαδήποτε λίμνη, ανά πάσα στιγμή. Στην Ευρώπη ζουν 6 υποείδη Dytiscus marginalis, που όμως έχουν πολύ μικρές διαφορές μεταξύ τους. Το αρσενικό άτομο έχει χρώμα πράσινο σκούρο στα δυο καλύμματα των φτερών τα οποία είναι λεία και γυαλιστερά, ενώ το θηλυκό έχει γραμμώσεις. Και τα δυο έχουν μια χαρακτηριστική κίτρινη γραμμή στην περίμετρο του σώματός τους.

Ζευγαρώνει μέσα στο νερό, το φθινόπωρο. Το ζευγάρωμα διαρκεί αρκετές μέρες κατά τις οποίες τα δυο έντομα είναι ενωμένα.  Η θηλυκή γεννά την άνοιξη 200 μέχρι 1000 αυγά, τα οποία αποθέτει μέσα σε φύλλα ή βλαστούς φυτών με ένα πολύ κοφτερό όργανο με το οποίο έχει την δυνατότητα να τα τρυπά. Τα αυγά τροφοδοτούνται με οξυγόνο από το ίδιο το φυτό. Οι λάρβες μετά από 6 - 10 εβδομάδες, πριν την μεταμόρφωσή τους, γίνονται μέχρι και 8 cm ενώ τα τέλεια έντομα φτάνουν σε μήκος τα 3 - 3,5 cm. Οι λάρβες ζουν μέσα στο νερό, αλλά πρέπει να ανεβαίνουν στην επιφάνεια του νερού για να παίρνουν οξυγόνο, αφού αναπνέουν ατμοσφαιρικό αέρα, όπως και τα τέλεια έντομα. Η επόμενη φάση μετά την λάρβα γίνεται στην ξηρά, συνήθως κάτω από πέτρες. Εκεί η λάρβα μπαίνει στο χώμα σε βάθος μέχρι 15 cm και μεταμορφώνεται σε χρυσαλίδα μέσα σε ένα είδος κουκούλι. Μετά από 3 - 4 βδομάδες βγαίνει το τέλειο έντομο. Τον χειμώνα τα τέλεια έντομα τον περνούν στην ξηρά, κάτω από χορτάρια ή μούσκλια, αλλά και κάποιες φορές μέσα στο νερό. Σαν τέλειο έντομο ζει μέχρι 5 χρόνια και μπορεί να μεταναστεύει σε άλλες λίμνες πετώντας.

Τα πίσω πόδια έχουν τριχίδια για να μπορούν να κολυμπούν και έτσι είναι πολύ καλοί κολυμβητές αφού τα βοήθα και το σχήμα του σώματός τους που μειώνει πολύ την αντίσταση του νερού. Αυτό τους δίνει την δυνατότητα να κινούνται γρήγορα για να πιάνουν την λεία τους. Το τέλειο έντομο εκκρίνει ένα υγρό που έχει την ιδιότητα να ναρκώνει το θήραμα του και να του στερεί έτσι κάθε δυνατότητα διαφυγής. Γενικά τρέφονται με ότι κινείται μέσα στο νερό, όπως έντομα, λάρβες άλλων εντόμων, γυρίνους, ψάρια, βατράχια, ακόμα και μικρότερες λάρβες του ίδιου είδους. Έχει υπολογιστεί ότι μια λάρβα, μέχρι την στιγμή που βγαίνει έξω από το νερό για να γίνει χρυσαλίδα, τρώει μέχρι 900 γυρίνους ή μικρά ψάρια!!! Οι λάρβες πιάνουν το θύμα τους και του διοχετεύουν ένα υγρό που τα νεκρώνει και μετατρέπει την σάρκα σε ένα παχύρρευστο πολτό, τον οποίο μετά τρώνε. Αυτό τους δίνει την δυνατότητα να τρώνε ακόμα και σαλιγκάρια αφού δεν χρειάζεται να σπάσουν το κέλυφος για να τα βρουν. Υπάρχουν μαρτυρίες από κατόχους λιμνών, ότι χρυσόψαρα με μέγεθος πάνω από 10 - 15 cm τα βρίσκουν με πληγές ή με μέρη του σώματός τους φαγωμένα, και οι υπεύθυνοι για αυτές τις απώλειες είναι τα Dytiscus marginalis και οι λάρβες τους που συνήθως είναι πολλές.

Μέχρι πριν από 2 - 3 δεκαετίες αυτά τα σκαθάρια υπήρχαν σε μεγάλους αριθμούς, αλλά τα τελευταία χρόνια έχει μειωθεί ο πληθυσμός τους. Στις πιο πολλές λίμνες κήπων είναι υπό διωγμό, για τους λόγους που αναφέρουμε πιο πάνω, ιδιαίτερα σε λίμνες που υπάρχουν και ψάρια.

Στην αρχή, όταν πιάσαμε το σκαθάρι της φωτογραφίας, σκεφτήκαμε να το βάλουμε στην λίμνη, αλλά μετά από μια μικρή έρευνα κρίναμε ότι δεν ήταν και πολύ καλή ιδέα... Βέβαια μπορεί κάθε στιγμή να έρθει κάποιο μόνο του και να εγκατασταθεί στην λίμνη μας, αλλά τουλάχιστον δεν θα έχουμε το παράπονο ότι το βάλαμε μόνοι μας!!! Το συγκεκριμένο για την ώρα ζει σε ένα ενυδρείο και τρέφεται με pellets. Η φωτογραφίες δείχνουν το σκαθάρι κατά την στιγμή που τρώει ένα ψάρι που βρέθηκε νεκρό μέσα στο ενυδρείο. Ήταν εντυπωσιακό το γεγονός ότι το έφαγε όλο μέσα σε ελάχιστα λεπτά. Κάποια άλλη στιγμή του δώσαμε και ένα μεγάλο Guppy θηλυκό που βρήκαμε νεκρό στην λίμνη. Σε ελάχιστο χρόνο έμεινε μόνο ο σκελετός του σε βαθμό που κάνει εντύπωση το γεγονός ότι το ψάρι σε όγκο ήταν σχεδόν μεγαλύτερο από το ίδιο το σκαθάρι. Κάτι τέτοιες εικόνες ήταν που μας έπεισαν ότι δεν είναι η λίμνη μας ο κατάλληλος χώρος για αυτό το έντομο.

Αυτό που έχει σημασία είναι ότι για να μην υπάρχει πρόβλημα, πρέπει να ζει σε μεγάλες λίμνες με μεγάλες ποσότητες τροφής και όχι σε μικρές λίμνες όπου μάλλον δεν θα είναι ικανές να τα συντηρούν. Ίσως κάποιες φορές να γίνεται υπερβολικός διωγμός τους, αλλά γενικά η θέση του είναι σε μεγάλους φυσικούς βιότοπους, όπου ο ρόλος τους σίγουρα είναι θετικός.