Η κατασκευή αυτοσχέδιου συστήματος παροχής διοξειδίου του άνθρακα CO2 στο ενυδρείο με φυτά, έχει αναλυθεί από πολλούς, σε πολλά sites, αλλά εδώ δείχνουμε τι ακριβώς έχουμε κάνει εμείς για το δικό μας ενυδρείο. Δεν δείχνουμε τίποτα νεώτερο και τίποτα διαφορετικό, αλλά όταν λέμε αυτοσχέδια κατασκευή, ξέρουμε ότι καμία δεν είναι ίδια με την άλλη, και ο καθένας βρίσκει διαφορετικές λύσεις για κάποια επιμέρους σημεία.

 1. Η φιάλη είναι των δυο λίτρων από αναψυκτικό. Την γεμίζουμε με το μείγμα ζάχαρης και μαγιάς, μέχρι το σημείο που αρχίζει να στενεύει. Χρειάζονται 3 φλιτζάνια ζάχαρη  και λίγη μαγιά, 1/3 του κουταλιού του γλυκού. Η μαγιά είναι πιο εύχρηστη αν είναι σε σκόνη. Πωλείται στo Super market σε φακελάκια. Για να διαλυθεί πιο γρήγορα στο νερό την βάζουμε σε ένα κοινό πλαστικό σέικερ με λίγο νερό και την χτυπάμε. Τη ζάχαρη μπορούμε να την διαλύσουμε εύκολα, αν βάλουμε 1/2 λίτρο νερό και ζεσταθεί αρκετά και ανακατέψουμε για λίγο την ζάχαρη. Μετά προσθέτουμε κρύο νερό για να συμπληρώσουμε τα 2 λίτρα και με αυτό τον τρόπο έχουμε το μείγμα χλιαρό, όπως αρέσει στην μαγιά που θα προσθέσουμε μετά. Δεν βάζουμε ποτέ μαγιά σε πολύ ζεστό νερό γιατί αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα την καταστροφή των βακτηριδίων που θα κάνουν την ζύμωση για να παραχθεί το Διοξείδιο του άνθρακα.

2. Στο καπάκι ανοίγουμε μια τρύπα, τόσο, ώστε να περνά το κάτω μέρος του ρακόρ και το βιδώνουμε από μέσα με το αντίστοιχο παξιμάδι. Εκεί που αντιμετωπίσαμε πρόβλημα (μάλλον από υπερβολική αισιοδοξία!!) είναι στο σημείο που βιδώνεται το καπάκι στην φιάλη. Η λύση δόθηκε με το τεφλόν. Πριν το βίδωμα τυλίξαμε το σημείο της φιάλης με τις βόλτες με αρκετό τεφλόν και μετά βιδώθηκε το καπάκι με σχετική δυσκολία, που όμως εξασφάλισε σωστή εφαρμογή. Το σωληνάκι είναι σιλικόνης. Θεωρείται πιο καλό από το κοινό, αν και αυτό δεν το έχουμε διαπιστώσει. Στην αρχή είχαμε κοινό σωληνάκι για αεραντλίες και δούλευε το ίδιο καλά.

1. Φιάλη με το μείγμα ζάχαρης και μαγιάς 2. Ρακόρ στο πώμα της φιάλης. 3. Μετρητής φυσαλίδων. 4. Βαλβίδα αντεπιστροφής. 5. είσοδος του αεριού στο φίλτρο. 6. Σωλήνας που οδηγεί το νερό προς το φίλτρο. 7. Ενυδρείο. 8. Νερό προς το φίλτρο.

3. Ο μετρητής φυσαλίδων μπορεί να γίνει με κάποιο μικρό διαφανές δοχείο. Στην δική μας περίπτωση χρησιμοποιήσαμε γυάλινο δοκιμαστικό σωλήνα, από αυτούς που έχουν τα τεστ της Aquarium pHarmaceuticals, και κάποια σωληνάκια από παλιά φίλτρα που ήταν σε αχρηστία. Αυτά τα σωληνάκια είναι προτιμότερο να μην είναι εύκαμπτα, για να είναι πιο εύκολη η σύνδεση τους με τα σωληνάκια που οδηγούν στο ενυδρείο και την φιάλη. Όλη η δυσκολία βρίσκεται και εδώ, στο να καταφέρουμε, χρησιμοποιώντας σιλικόνη, να μην έχουμε διαρροή. Το μέγεθος και ο όγκος του μετρητή δεν παίζει κανένα ρόλο, γι αυτό και καλό είναι να έχουμε όσο γίνεται πιο μικρό δοχείο. Πριν από την εφαρμογή της σιλικόνης βάλαμε ταινία στο μέρος που δεν χρειαζόταν σιλικόνη για να μην λερωθεί ο δοκ. σωλήνας και αμέσως μετά την εφαρμογή βγήκε η ταινία και έμεινε σιλικόνη μόνο εκεί που ήταν πραγματικά απαραίτητη. Όποιος έχει ασχοληθεί με την σιλικόνη ξέρει σίγουρα πόσο εύκολα πασαλείβεται το κάθε τι και πόσο δύσκολα μετά καθαρίζεται!!!

4. Η βαλβίδα αντεπιστροφής είναι απαραίτητη, ιδιαίτερα αν η φιάλη με το μείγμα ευρίσκεται πιο χαμηλά από την στάθμη του νερού του ενυδρείου. Είναι φθηνή και την βρίσκουμε σε οποιοδήποτε Pet Shop. Ο ρόλος της είναι να αποτρέπει το νερό στο να κινηθεί από το ενυδρείο προς την φιάλη με το μείγμα. Αν βέβαια όλη η κατασκευή είναι στεγανή δεν υπάρχει κίνδυνος, αλλά είναι μια επιπλέον προφύλαξη αν υπάρξει πρόβλημα.

5. Ο τρόπος που χρησιμοποιούμε εμείς για την διοχέτευση του CO2 στο νερό είναι απλός. Ένα λεπτό σωληνάκι έχει λυγιστεί και μπαίνει στην είσοδο του εξωτερικού φίλτρου. Αυτό υποχρεώνει το διοξείδιο να κάνει όλη την διαδρομή μέσα στο φίλτρο και να αναμειχθεί με το νερό πριν βγει στο ενυδρείο. Το σωληνάκι αυτό ενώνεται με το σωλήνα παροχής CO2 και μπορεί να στερεωθεί πάνω στον σωλήνα του φίλτρου. Θεωρείται ότι δεν είναι ο καλύτερος τρόπος γιατί σε ένα βαθμό επιβαρύνει την λειτουργία των βακτηριδίων που ζουν μέσα στο φίλτρο. Μια λύση που έχει εφαρμόσει στο ενυδρείο του ο Γιώργος Χαλβατζής με το εσωτερικό φίλτρο, είναι να συνδέσουμε τον σωλήνα παροχής διοξειδίου στο σημείο που προβλέπεται από την κατασκευάστρια εταιρεία εισαγωγή ατμοσφαιρικού αέρα. Στην πράξη έχει δείξει ότι κάνει καλή ανάμειξη του αερίου με το νερό.

DIY Διάχυση CO₂