Όπως γνωρίζουμε, η διατροφή παίζει σημαντικό ρόλο στην καλή υγεία και στη μακροζωία όλων των ζωντανών οργανισμών. Όπως λέει και το ρητό: ‘‘Είμαστε ότι τρώμε’’. Αυτό ισχύει και για τα γατόψαρά μας. Είναι ότι τα ταΐζουμε. Γι’ αυτό λοιπόν είναι σημαντικό να ξέρουμε τι πρέπει να τα ταΐζουμε και πόσο ώστε να είναι υγειή και να αποτρέψουμε την εμφάνιση ασθενειών που σχετίζονται με τη λανθασμένη διατροφή και συνήθως οδηγούν στο θάνατο. Σκοπός του άρθρου αυτού είναι να βοηθήσει στην κατανόηση του τι συνιστά σωστή διατροφή για τις διάφορες διατροφικές κατηγορίες γατόψαρων καθώς και στο πως μπορούμε να υπολογίσουμε την κατάλληλη ποσότητα τροφής.

Οι pleco που είναι limnivorus όπως τα Otocinclus vittatus τρέφονται με άλγη και ότι αυτή περιέχει. Στο ενυδρείο όμως χρειάζεται να τους προσφέρουμε μια ισορροπημένη διατροφή καθώς συνήθως δεν βρίσκουν αρκετή ποσότητα άλγης αλλά ούτε και τους οργανισμούς που αυτή θα περιείχε στη φύση.

Είδος διατροφής

Ένα οποιοδήποτε γατόψαρο, και στην ουσία ένα οποιοδήποτε ψάρι, μπορεί να είναι είτε χορτοφάγο, είτε παμφάγο, είτε σαρκοφάγο, είτε εντομοφάγα, είτε limnivore, δηλαδή να τρέφεται με φυτικό ή ζωικό υλικό που βρίσκεται θαμμένο στο πυθμένα ή εγκλωβισμένο στην άλγη (τα λεγόμενα biofilm grazers ή aufwuch eaters),είτε ξυλοφάγο.
 

Χορτοφάγα γατόψαρα

Τα χορτοφάγα γατόψαρα, η πλειοψηφία των οποίων είναι μέλη της οικογένειας Loricariidae, τρέφονται στη φύση κυρίως με άλγη και φρούτα και σε μικρότερο ποσοστό με υδρόβια ή ημιυδρόβια φυτά. Στα χορτοφάγα γατόψαρα ανήκουν τα γνωστά μας Ancistrus, Liposarcus, Glyptoperichthys, Hypostomus καθώς και αρκετοί άλλοι pleco αλλά και κάποια ελάχιστα γατόψαρα άλλων οικογενειών τα οποία όμως είναι απίθανο να συναντήσουμε στο εμπόριο.

Τα γατόψαρα αυτά στο ενυδρείο μπορούμε να τα ταΐζουμε διάφορα λαχανικά και φρούτα, ορισμένους σπόρους καθώς και ταμπλέτες για αλγοφάγα ψάρια. Όμως το μεγαλύτερο μέρος της διατροφής τους αν όχι και όλο, θα πρέπει να είναι τα λαχανικά και τα φρούτα. Οι ταμπλέτες για αλγοφάγα ψάρια θα πρέπει να ταΐζονται σπάνια ή και καθόλου. Ο λόγος για αυτό είναι ότι παρόλο που λένε ότι είναι για ψάρια που τρώνε άλγη, οι τροφές αυτές περιέχουν πολύ παραπάνω πρωτεΐνη απ’ ότι χρειάζονται αυτά τα ψάρια με αποτέλεσμα να τους δημιουργούν προβλήματα αν ταΐζονται συχνά τα οποία συνήθως οδηγούν στο θάνατο. Γι’ αυτό λοιπόν δεν θα πρέπει να ταΐζονται πάνω από μια φορά την εβδομάδα.

Μερικά λαχανικά και φρούτα καθώς και σπόροι που είναι κατάλληλα είναι τα εξής:

• Αγγούρι
• Κολοκυθάκι
• Μπανάνα(μόνο πριν από αλλαγή νερού γιατί γενικά βρωμίζει το ενυδρείο, παρόλα αυτά είναι αρκετά αγαπητό φαγητό)
• Μάνγκο
• Μπρόκολο, Κουνουπίδι (το μόνο τους κακό ότι μετά το ενυδρείο μυρίζει σαν αυτά)
• Μαρούλι
• Σαλάτα
• Καρότο
• Πατάτα, γλυκοπατάτα
• Πράσινα φασολάκια(μόνο το μέσα τους, δηλαδή τα πράσινα φασόλια αυτά καθ’ αυτά )
• Αρακάς
• Σπανάκι
• Κολοκυθόσπορος (άψητος, ανάλατος)
• Πεπόνι
• Παπάγια

Υπάρχουν φυσικά και άλλα λαχανικά και φρούτα που μπορούν να ταϊστούν στα φυτοφάγα γατόψαρα. Αυτά που αναφέρθηκαν είναι μερικά από τα ευρέως αποδεκτά.

Μερικά από αυτά τα λαχανικά είναι πολύ σκληρά για κάποιους pleco και γι’ αυτό θα πρέπει να τα ζεματίζουμε ελαφρώς πριν τα ταΐσουμε. Τέτοια είναι το καρότο, τα πράσινα φασολάκια, ο αρακάς, το σπανάκι και το μαρούλι. Ένας άλλος τρόπος για να μαλακώσουν είναι το να τα καταψύξουμε. Με αυτό τον τρόπο σπάνε τα κυτταρικά τοιχώματα και τα λαχανικά μαλακώνουν. Μετά τα ξεπαγώνουμε και τα ταΐζουμε.

Επίσης μερικά από τα λαχανικά επιπλέουν. Αυτό είναι ένα πρόβλημα γιατί παρόλο που μερικοί είναι πρόθυμοι να ανέβουν και να φάνε από την επιφάνεια, οι περισσότεροι δεν είναι διατεθειμένοι να το κάνουν. Έτσι λοιπόν χρειάζεται να τα βυθίσουμε με κάποιον τρόπο. Ένας τρόπος να το κάνουμε αυτό είναι να δέσουμε το λαχανικό σε μια πέτρα με τη βοήθεια ενός λάστιχου. Ένας άλλος τρόπος είναι να χρησιμοποιήσουμε clip για λαχανικά τα οποία θα βρούμε σε καταστήματα ενυδρείων. Αυτά έχουν μια βεντούζα και τα στερεώνουμε με αυτήν στο τζάμι του ενυδρείου. Επίσης τώρα τελευταία βγήκε και ένα καινούργιο προϊόν για αυτήν την δουλειά που λέγεται Screwcumber. Αυτό είναι στην ουσία ένα σπιράλ από ανοξείδωτο ατσάλι χειρουργικής ποιότητας το οποίο το περνάμε μέσα στο λαχανικό και το βυθίζει λόγω του αρκετού του βάρους. Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε τη διεύθυνση www.screwcumber.com

Επειδή αυτά τα γατόψαρα θέλουν να τρέφονται λίγο-πολύ συνεχώς, είναι καλό να υπάρχει πάντοτε διαθέσιμο στο ενυδρείο κάποιο λαχανικό ή φρούτο ώστε να μπορούν τα γατόψαρα αυτά να τρώνε όποτε θέλουν. Με αυτόν τον τρόπο επίσης μπορούμε να διατηρούμε και όμορφα φυτά μαζί τους καθώς είναι πάντοτε χορτάτοι και δεν χρειάζεται να καταφύγουν στα όμορφα πλατύφυλλα φυτά μας για να τραφούν.
 

Ξυλοφάγα γατόψαρα

Τα ξυλοφάγα γατόψαρα που είναι μέλη της οικογένειας Loricariidae, τρέφονται στη φύση κυρίως με ξύλο, που το βρίσκουν με τη μορφή πεσμένων δέντρων μέσα στο ποτάμι. Τα ψάρια αυτά τρώνε μόνο νεκρό ξύλο και ποτέ ζωντανό. Ως ξυλοφάγα γατόψαρα μπορούν να χαρακτηριστούν όλα τα μέλη του γένους Panaque καθώς και τα μέλη του γένους Hypostomus που παλαιότερα ανήκαν στο γένος Cochliodon. Σε αυτούς τους pleco το ξύλο αποτελεί το 99% και πλέον της διατροφής τους στη φύση. Έτσι λοιπόν στο ενυδρείο θα πρέπει να τους έχουμε διαθέσιμη μια ποικιλία ξύλων για να τρώνε και κατά προτίμηση κάποια τουλάχιστον από αυτά μαλακά. Ένας τρόπος να διαπιστώσουμε αν το ξύλο είναι μαλακό είναι να το πιέσουμε ελαφρά με το νύχι. Αν βαθουλώσει ή σκιστεί αμέσως είναι μαλακό. Επίσης τα μαλακά ξύλα πολλές φορές τρίβονται εύκολα και έτσι είναι γεμάτα κομματάκια ξύλο πάνω τους. Δεν πρέπει όμως σε καμιά περίπτωση να χρησιμοποιήσουμε ξύλα από ρητινοφόρα δέντρα όπως είναι το πεύκο, το έλατο το κυπαρίσσι κ.α. Εκτός όμως από τα ξύλα, την διατροφή τους θα πρέπει να την συμπληρώνουμε με μια ποικιλία λαχανικών και φρούτων όπως αυτά που αναφέρθηκαν για τους φυτοφάγους pleco αλλά και με κάποια άλλα επιπλέον όπως καρύδα και διάφοροι ξηροί καρποί από τους τροπικούς. Για αυτούς τους pleco δεν χρειάζεται να μαλακώνουμε τα σκληρά λαχανικά που τους ταΐζουμε καθώς είναι παραπάνω από ικανοί να τα φάνε.

Ήθελα επιπλέον όμως να τονίσω ότι και πολλά μέλη της οικογένειας Loricariidae τρέφονται ως ένα σημείο με ξύλο και γι’ αυτό πρέπει στα ενυδρεία που έχουμε pleco να τους έχουμε διαθέσιμο κάποιο ξύλο ώστε να μπορούν να φάνε άμα θέλουν. Μερικά γένη των οποίων τα μέλη τρέφονται κατά ένα μεγάλο ποσοστό με ξύλο είναι τα Peckoltia και Lamontichthys. Όμως, όπως ανέφερα και προηγουμένως, καλό είναι να έχουμε στα ενυδρεία μας ξύλο οποιονδήποτε pleco και αν διαθέτουμε μια και τα περισσότερα είδη το περιλαμβάνουν ως ένα βαθμό στη διατροφή τους.
 

Σαρκοφάγα γατόψαρα

Τα γατόψαρα που χαρακτηρίζουμε ως σαρκοφάγα είναι στην ουσία κυνηγοί που στη φύση τρέφονται με άλλα ψάρια, γαρίδες και άλλα μεγαλούτσικα θηράματα ή και κομμάτια αυτών που κόβουν μόνα τους (π.χ. Cetopsis). Σε αυτά ανήκουν τα μέλη των οικογενειών Clariidae, Chacidae, Malapteruridae, τα μεγάλα μέλη της οικογένειας Siluridae και Pimelodidae, πολλά Pseudopimelodidae, καθώς και τα γένη Acrochordonichthys, Cetopsis κ.α.. Μερικά από τα μεγάλα σαρκοφάγα γατόψαρα τρέφονται μόνο 1-2 φορές την εβδομάδα ή ακόμα και μια φορά κάθε λίγες βδομάδες και περνούν τον υπόλοιπο χρόνο τους χωνεύοντας το γεύμα τους. Μερικές καλές τροφές για τα σαρκοφάγα γατόψαρα είναι οι εξής:

• Κομμάτια ψαριού όπως είναι η πέστροφα
• Κομματάκια ή ολόκληρο μύδι
• Γαιοσκώληκες (να είναι όμως από μέρος που δεν έχει ψεκαστεί με εντομοκτόνα ή παρασιτοκτόνα καθώς αυτά θα τον κάνουν τοξικό για τα ψάρια)
• Γαρίδες
• Κυδώνια, στρείδια
• Silversides
• Bloodworms (όσο τα γατόψαρα αυτά είναι μικρά γιατί μετά θα χρειάζονται μεγάλες ποσότητες για να τα ικανοποιήσουν και από κάποιο σημείο και μετά ίσως δεν τα δέχονται κιόλας λόγω του μικρού τους μεγέθους)

Όλα τα παραπάνω εκτός από τους γαιοσκώληκες και τα bloodworms θα πρέπει να τα βράζουμε πρώτα και έπειτα, μόλις κρυώσουν, να τα σερβίρουμε. Δεν πρέπει να τα δίνουμε ωμά καθώς, ως νεκροί οργανισμοί έχουν πάνω τους πολλούς παθογόνους μικροοργανισμούς τους οποίους και θα μεταφέρουν στα ψάρια μας αν δεν τα βράσουμε. Τα bloodworms είναι συνήθως ακτινοβολημένα και γι’ αυτό δεν έχουν πρόβλημα. Όμως το να βράζουμε μια γαρίδα ή ένα μύδι κάθε φορά που θέλουμε να τα ταίσουμε είναι χρονοβόρο και ασύμφορο. Κάτι που μπορούμε να κάνουμε για να μην μαγειρεύουμε κάθε μέρα για τα ψάρια μας είναι να ετοιμάσουμε μεγαλύτερη ποσότητα φαγητού που να φτάνει για κάποιες μέρες. Έπειτα χωρίζουμε την ποσότητα αυτή σε μερίδες ανάλογα με το πόσο ταΐζουμε τα γατόψαρά μας. Στη συνέχεια, αν οι μερίδες είναι μικρές τις βάζουμε σε μια παγοθήκη μαζί με λίγο νερό βρύσης για να το προστατεύσουμε καλύτερα. Μόλις τα παγάκια με την τροφή ετοιμαστούν τα αποθηκεύουμε όπου θέλουμε μέσα στη κατάψυξη. Αν οι μερίδες είναι μεγάλες τις βάζουμε μεμονωμένα σε σακούλες κατάψυξης που κλείνουν αεροστεγώς και τις αποθηκεύουμε στην κατάψυξη. Οπότε κάθε φορά που θέλουμε να ταΐσουμε ξεπαγώνουμε μια μερίδα και την ταΐζουμε στα γατόψαρά μας. Τα γατόψαρα αυτά μπορούμε επίσης να τα ταΐζουμε περιστασιακά και με καλής ποιότητας τροφές για σαρκοφάγα ψάρια. Πάντως άμα τα ταΐζουμε μια ποικιλία από τα φαγητά που αναφέρθηκαν πιο πάνω, οι έτοιμες τροφές δεν χρειάζονται καθόλου.
 

Εντομοφάγα γατόψαρα

Τα εντομοφάγα γατόψαρα στη φύση τρέφονται με σκουλήκια, μικρά οστρακοειδή, μικρές γαρίδες, νύμφες εντόμων, νεκρά ψάρια και, ανάλογα το είδος, ακόμα και με σαλιγκάρια. Μερικά εντομοφάγα γατόψαρα μπορούν υπό ορισμένες συνθήκες να φάνε και μικρά ψάρια. Στα εντομοφάγα γατόψαρα ανήκουν όλοι οι ‘‘σαρκοφάγοι’’ pleco, τα μέλη των γενών Akysis, Arius, Kryptopterus, Pareutropius, Pimelodella, κ.α..

Τα γατόψαρα αυτά στο ενυδρείο μπορούμε να τα ταΐζουμε κατεψυγμένα ή ζωντανά bloodworms, blackworms, tubifex worms,daphnia, gammarus (γαρίδα γλυκού νερού),glass worms καθώς και brine shrimp. Επίσης μπορούμε να τα ταΐζουμε ζωντανά white worms και grindal worms αλλά και ζωντανά σαλιγκάρια γλυκού νερού. Οι γαιοσκώληκες επίσης γίνονται δεκτοί αρκεί να είναι του κατάλληλου μεγέθους. Επιπρόσθετα, τα εντομοφάγα γατόψαρα μπορούμε να τα ταΐζουμε βρασμένη γαρίδα ή μύδι. Ανάλογα με το είδος αυτά μπορούμε να τα ταΐσουμε ολόκληρα ή σε κομματάκια που να χωράνε στο στόμα του γατόψαρου που ταΐζουμε.

Σχετικά με τις έτοιμες τροφές, ισχύει ότι και για τα σαρκοφάγα γατόψαρα που προαναφέρθηκαν. Τους σαρκοφάγους όμως pleco καλό είναι να τους ταΐζουμε καμιά φορά και με ταμπλέτες για αλγοφάγα ψάρια καθώς και με κάποιο λαχανικό ή φρούτο καθώς μερικοί το δέχονται ευχαρίστως. Άλλοι βέβαια το απορρίπτουν. Γι’ αυτό χρειάζεται να ψάξουμε και να δούμε αν το είδος που διαθέτουμε τα αποδέχεται ή όχι.
 

Παμφάγα γατόψαρα

Τα παμφάγα γατόψαρα στη φύση τρέφονται με λίγο από όλα. Είναι ευκαιριακά και τρώνε οτιδήποτε βρίσκουν και τρώγεται. Μερικά από τα πράγματα που αποτελούν τροφή τους στο φυσικό τους περιβάλλον είναι τα εξής: γαρίδες, μικρά ψάρια, υδρόβια σαλιγκάρια, φυτικά υπολείμματα, νεκρά ψάρια, σκουλήκια, φρούτα και μαλακούς σπόρους, υδρόβια και ημιυδρόβια, φυτά μικρά οστρακοειδή και νύμφες εντόμων.

Παμφάγα είναι μερικά από τα πολύ γνωστά σε όλους μας γατόψαρα όπως τα μέλη των γενών Dekeyseria, Hypancistrus, Microglanis, Peckoltia, Pimelodus αλλά και τα περισσότερα μέλη της οικογένειας Doradidae και πολλά μέλη του γένους Synodontis.

Τα γατόψαρα αυτά στο ενυδρείο πρέπει να τα ταΐζουμε μια ποικιλία τροφών από τους καταλόγους τροφών για σαρκοφάγα, εντομοφάγα και χορτοφάγα γατόψαρα. Τα φαγητά από τη λίστα τροφών για χορτοφάγα πρέπει να τα διαλέξουμε και με βάση την κοινή λογική όμως καθώς πολλά από τα παμφάγα γατόψαρα δεν είναι σε θέση να φάνε λαχανικά ή φρούτα. Π.χ. τα μέλη του γένους Dekeyseria μπορούν να φάνε λαχανικά και φρούτα, όμως τα μέλη της οικογένειας Doradidae δεν μπορούν καθώς το στόμα τους δεν τους επιτρέπει να κόψουν κάποιο κομμάτι. Παρόλα αυτά αν βρούνε κάποιο μικρό κομματάκι από λαχανικό ή φρούτο μπορεί να το φάνε.
 

Limnivores

Τα γατόψαρα που είναι limnivores στην φύση τρέφονται με ζωικό και φυτικό υλικό που βρίσκουν, ανάλογα με το είδος, είτε θαμμένα στο υπόστρωμα, είτε καλυμμένα με άλγη. Σε αυτό περιλαμβάνονται διάφοροι μικροοργανισμοί, μικρά οστρακοειδή, νύμφες εντόμων, σκουλήκια, μικρές γαρίδες, σπόροι καθώς και σάπια φρούτα και φυτικά υπολείμματα. Ορισμένα από αυτά τα γατόψαρα τρέφονται και με υδρόβια σαλιγκάρια. Μερικά πολύ γνωστά γατόψαρα που είναι limnivores είναι τα εξής: Corydoras, Brochis, Bunocephalus, Rineloricaria, Hemiloricaria, Loricaria, Pseudohemiodon, Baryancistrus, Chiloglanis, Pseudolithoxus, Otocinclus και Parotocinclus.

Εδώ Otocinclus vittatus που τρωει bloodworms.Σκουλήκια σαν αυτά οι limnivorus pleco θα τα έβρισκαν στη φύση καθώς τρέφενται με άλγη, στο ενυδρείο όμως θα πρέπει να τους τα προσφέρουμε εμείς μια και είναι δύσκολο να βρεθούν στο ενυδρείο.

Τα πρώτα πέντε ψάχνουν την τροφή τους στην άμμο και έχουν αναπτύξει κατάλληλα μουστάκια για να το κάνουν αυτό. Αυτά όμως τα μουστάκια είναι πολύ ευαίσθητα και τραυματίζονται άμα το υπόστρωμα δεν είναι λεπτή άμμος. Επίσης τα ψάρια αυτά δεν εκδηλώνουν την φυσική τους συμπεριφορά αν το υπόστρωμα δεν είναι λεπτή άμμος. Για αυτούς τους λόγους αυτά τα γατόψαρα πρέπει να τα κρατάμε μόνο σε ενυδρεία με άμμο. Τα υπόλοιπα γατόψαρα της λίστας είναι biofilm grazers, δηλαδή τρώνε άλγη και οτιδήποτε αυτή περιέχει μέσα της το οποίο μπορεί να είναι μικροοργανισμοί, μικρά οστρακοειδή, σκουλήκια, μικρές γαρίδες, νεκρά ψάρια που έχουν καλυφθεί με άλγη, φυτικά υπολείμματα κ.α.

Τα γατόψαρα αυτής της κατηγορίας μπορούμε να τα ταΐζουμε ότι και τα παμφάγα μια και στην ουσία παμφάγα είναι και αυτά. Αυτό που αλλάζει είναι ο τρόπος με τον οποίο εξασφαλίζουν αυτή την τροφή τους.
 

Όλα αυτά όμως δεν αποτελούν παρά μια γενική ιδέα σχετικά με το τι μπορούμε να ταΐζουμε τα γατόψαρα των διάφορων τροφικών κατηγοριών. Ο καθένας μας όμως που είναι κάτοχος κάποιου γατόψαρου καλό θα ήταν να κάνει προσωπική έρευνα για τις διατροφικές ανάγκες των δικών του γατόψαρων μια και αυτές διαφέρουν από είδος σε είδος ανάλογα και με τα ανατομικά χαρακτηριστικά του κάθε είδους.
 

Ποσότητα τροφής

Όμως σημασία δεν έχει μόνο το είδος της τροφής που προσφέρουμε στα γατόψαρά μας αλλά και η ποσότητά της. Γενικά μιλώντας είναι καλύτερο να ταΐζουμε λιγότερο παρά περισσότερο από ότι πρέπει. Κανένα όμως από τα δύο δεν είναι καλό για τα γατόψαρά μας. Πρέπει να πετύχουμε μια ισορροπία .

Στα χορτοφάγα και ξυλοφάγα γατόψαρα αυτό είναι πολύ απλό. Απλά βάζουμε τα λαχανικά ή τα φρούτα στο ενυδρείο και αυτοί τρώνε όσο θέλουν. Δεν υπάρχει περίπτωση να ταΐσουμε αυτά τα γατόψαρα παραπάνω από ότι πρέπει μια και είναι φτιαγμένα να τρέφονται όλη μέρα και πάντα έχουν άφθονη διαθέσιμη τροφή στο φυσικό τους περιβάλλον για να τρέφονται. Πρόβλημα όμως αποτελούν οι άλλες διατροφικές κατηγορίες γατόψαρων μια και σε εκείνες πρέπει εμείς να καθορίσουμε την ποσότητα τροφής που θα φάνε. Το ‘‘ταΐσε όσο θα φάνε μέσα σε 5 λεπτά’’ δεν μπορεί να εφαρμοστεί καθώς εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως είναι το είδος της τροφής, τις συνήθειες του γατόψαρου και τα ανατομικά χαρακτηριστικά του. Για παράδειγμα ένα Microglanis iheringi που καταπίνει αμέσως την τροφή του μπορεί να παραφάει μέσα σε 5 λεπτά αν ταϊστεί ταμπλέτες για βυθόψαρα ενώ ένα Corydoras δεν θα φάει αρκετά μέσα σε 5 λεπτά αν ταϊστεί ταμπλέτες για ψάρια βυθού που δεν χωράνε στο στόμα του και άρα θα πρέπει να περιμένει να μαλακώσουν για να τις φάει. Επίσης ένα νυχτόβιο γατόψαρο μπορεί να μην βγει καν να φάει μέσα σε 5 λεπτά ή και να μην βγει καθόλου μέχρι να σβήσουν τα φώτα ή και να έρθει πλήρες σκοτάδι.

Αν το γατόψαρό μας είναι ημερόβιο τότε κάτι που μπορούμε να ακολουθήσουμε ως σημείο εκκίνησης για την ποσότητα που πρέπει να το ταΐζουμε είναι να το ταΐζουμε τόσο όσο χρειάζεται για να φουσκώσει λίγο η κοιλιά του. Την επόμενη μέρα όμως θα πρέπει να έχει και πάλι το κανονικό της σχήμα. Αν δεν το έχει ταΐσαμε πάρα πολύ και θέλει λιγότερο. Καθώς θα αποκτούμε πείρα με το γατόψαρό μας και θα το μαθαίνουμε καλύτερα θα μπορέσουμε να φέρουμε την ποσότητα τροφής στο επιθυμητό επίπεδο.

Αν τώρα το γατόψαρό μας είναι νυχτόβιο και δεν το βλέπουμε έστω και κρυμμένο μετά το φαγητό τότε δεν μπορούμε να εφαρμόσουμε αυτά που αναφέρθηκαν για τα ημερόβια. Σε αυτή την περίπτωση κάτι που βοηθάει είναι να φανταστούμε πως η ποσότητα τροφής που πρέπει να το ταΐσουμε είναι σε μέγεθος το 1/3 με ¼ του μεγέθους της κοιλιάς του. Με αυτό συνήθως βρίσκουμε με την πρώτη την κατάλληλη ποσότητα τροφής για αυτά τα γατόψαρα. Βέβαια ίσως χρειαστεί να γίνουν μικρές διορθώσεις αλλά και πάλι αυτό είναι ένα καλό σημείο εκκίνησης για την ποσότητα τροφής. Καθώς θα μας συνηθίζουν θα αρχίσουν να βγαίνουν έξω και με φως την ώρα του ταΐσματος αν αυτή την διατηρούμε σταθερή και επιμένουμε σε αυτή και έτσι θα μπορούμε να δούμε αν ταΐζαμε πολύ ή όχι.

Μερικοί αποφασίζουν να μην ταΐζουν μια δυο φορές την εβδομάδα για να βεβαιώνονται ότι δεν ταΐζουν πολύ. Ενώ αυτό δεν ενοχλεί ιδιαίτερα τα ενήλικα ψάρια, δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να το κάνουμε σε ψάρια που ακόμα αναπτύσσονται καθώς υπάρχει πιθανότητα να μην αποκτήσουν ποτέ το σωστό τελικό τους μέγεθος. Επίσης καλό θα ήταν να γίνεται μόνο σπάνια ή και καθόλου ακόμα και ενήλικα ψάρια εκτός και αν βλέπουμε ότι έχουν παχύνει.
 

Ελπίζω αυτό το άρθρο να βοήθησε στην κατανόηση της αξία της σωστής διατροφής καθώς και στο τι συνιστά σωστή διατροφή και να σας υποκινήσει να κάνετε προσωπική έρευνα σχετικά με το τι συνιστά σωστή διατροφή για τα γατόψαρα που βρίσκονται στην κατοχή σας.


References:
Feeding plecos, Part 1: Types of food by Mats Petersson
The Catfish Basics Series, Part 2: Feeding Your Catfish by Chris Ralph
Planet Catfish catelog:  www.planetcatfish.com/catelog/
Planet Catfish forum:  www.planetcatfish.com/forum
PATTERNS OF FISH SPECIES RICHNESS IN RIVERS OF THE CENTRAL REGION OF ARGENTINA by BISTONI, M. A. and HUED, A. C.

Φωτογραφίες: Κων/νος Γιαννόπουλος