Αφού μετρήθηκε ο χώρος, οι διαστάσεις είχαν αποφασιστεί.

1. 42 m μήκος

0. 42 m πλάτος

0. 70 m ύψος

Το έπιπλο θα γινόταν 70 πόντους ψηλό, με πολύ χώρο από κάτω.

Ο πιο σημαντικός παράγοντας ήταν η ασφάλεια, και αυτό όσον αφορά το γεγονός ότι είμαι στον 3^ο όροφο σε οικοδομή 30 ετών. Για τον λόγο αυτό επιστρατέυτηκε ένας ξάδερφος, ο οποίος είναι έμπειρος μηχανικός κτιρίων και ήταν αυτός που μου έδειξε που θα τοποθετηθεί μια κατασκευή συνολικού βάρους 700 κιλών περίπου. Τελικά τοποθετήθηκε πανω στο κεντρικό δοκάρι της πλάκας του σαλονιού.

Ένα άλλο θέμα ασφάλειας ήταν η αντοχή των τζαμιών για αυτά τα λίτρα. Χωρίς να θέλω να υπερβάλλω, διαλέχτηκε τζάμι 12αρι για τις πλευρές του ενυδρείου, 10αρι για τον θάλαμο υπερχείλησης και 5αρι για το sump διαστασεων 0.50Μ Χ 0.30Π Χ 0.30Υ

Οι κόντρες πάνω κάτω ήταν αυτονόητες.

Αφού διαλέχτηκαν και κόπηκαν όλα τα τζαμάκια, ανοίχτηκαν 2 τρύπες στα 2 πλαϊνά τζάμια, για την είσοδο και την επιστροφή του νερού. Για αυτό τον λόγο χρησημοποιήθηκαν κατάλληλα βανάκια με φλάντζες. Χρειάστηκε αρκετή ακρίβεια στην κοπή των τζαμιών, καθώς τα 4 διαχωριστικά έπρεπε να «πατάνε» ακριβώς, ώστε να κλείσει το κουτί από όλες τις μεριές και να μην υπάρχουν διαρροές.

Το θέμα της βάσης ήταν άλλο ένα σοβαρό θέμα που έπρεπε να ληφθεί υπ’ όψιν. Εδώ δεν σηκώνει περικοπές. Ο μεταλλικός σκελετός έπρεπε να αντέξει μπόλικο φορτίο. Μετά από κουβέντα με πολλούς σιδεράδες, κατέληξα στην λύση του κιλοδοκού, όπου ήταν κατ’ εμέ και η πιο ασφαλής. Έτσι λοιπόν η κατασκευή έγινε από κιλοδοκό 40 Χ 40 Χ 4 mm και στον πάτο μπήκε λαμαρίνα 2mm. Μετά από αναμονή σχεδόν 20 ημερών (καταραμένα μαστόρια!!!) η βάση επιτέλους ήρθε σπίτι και ήταν έτοιμη για βάψιμο, αφού πρώτα περάστηκε με μίνιο. Περάστηκαν 2 χέρια μίνιο και 2 χέρια λαδομπογιά.

 

Έτοιμη για βάψιμο	Αργά το βραδάκι έτοιμη

 

Τώρα ήταν δουλειά του ξυλουργού να αναλάβει το ντύσιμο και άλλες 25 μέρες αναμονής περιμένανε. Έτσι ήρθε και ο Ιούλιος. Εν τω μεταξύ τα τζάμια τα είχα παραλάβει και ήταν χύμα στο σαλόνι μας. Επειδή υπήρχε τρύπα στον πάτο του τζαμιού για να γίνει η αποχέτευση της υπερχείλισης, έπρεπε η ίδια ακριβώς τρύπα να γίνει στο ίδιο ακριβώς σημείο στην ξύλινη τάβλα που θα πατούσε το ενυδρείο. Ήταν πολύ λεπτή η συγκεκριμένη δουλειά αλλά τρόπος βρέθηκε. Όλος ο τζαμένιος πάτος, προτού εννοείται να κολληθεί, πατροναρίστηκε σε χαρτόνι, το οποίο παρέλαβε ο μαραγκός για να το δουλέψει. Έτσι λύθηκε και αυτό το πρόβλημα.

Η κατασκευή πήγαινε πολύ καλα μέχρις εδώ και είχα ενθουσιαστεί. Μετά από τις 25 μέρες το έπιπλο τοποθετήθηκε στο σαλόνι μας και ήταν απλά τέλειο! Τώρα έμενε κάτι πολύ βασικό. Το κόλλημα του tank.

Σε αυτό το σημείο οι εργασίες διακόπηκαν, καθώς τα 12αρια τζάμια σφάζουν αν δεν προσέξεις και εγώ το έπαθα το ατύχημα! Έτσι εμεινα ένα μήνα πίσω.

 

Η βάση λίγο πριν βαφτεί

 

 

6. ΤΟ ΚΟΛΛΗΜΑ ΤΟΥ ΤΑΝΚ.

Ένα από τα δυσκολότερα σημεία της κατασκευής. Πολύ διάβασμα στο net αλλά και από βιβλία.

Τελικά το κόλλημα θα γινόταν ως εξής: Αφού πρώτα όλη η βάση ντύθηκε με νάυλον για προστασία από σιλικόνες, τοποθετήθηκε πάνω ο πάτος (αφού μπήκε πρώτα φελιζόλ κάτω από τον πάτο). Όπως φαίνεται και στην φωτό παραπάνω, γύρω γύρω της βάσης τοποθετήθηκε τελάρο 5 cm ύψους ώστε να «κάτσει» μέσα το ενυδρείο και να κρυφτεί το φελιζόλ του πάτου. Τα πλαϊνά τζάμια θα κολλούνταν πάνω στον πάτο και όχι περιμετρικά του.

Το θέμα είναι ότι τα τζάμια των μεγάλων πλευρών ζύγιζαν πάνω από 20 κιλα και ήταν αδύνατο να γίνει δουλειά ακριβείας με ένα άτομο. Έτσι επιστρατεύτηκαν ως βοηθοί μου η φίλη μου και ο πατέρας μου. Η σιλικόνη που χρησιμοποιήθηκε ήταν η Αqua Silicone της Den Braven. 5-6 σωληνάρια χρειάστηκαν, πολύς ιδρώτας, μα πάρα πολύς, και υπομονή. Τα τζάμια πρώτα τρίφτηκαν στις γωνίες αλλά και στις «κόψεις» τους με χοντρό γυαλόχαρτο.

Ένα λάθος που έκανα ήταν το εξής: Αφού πέρασα χαρτοταινία όλα τα τζάμια για να μην λερωθούν από σιλικόνες, δεν ξεκόλλησα αμέσως την χαρτοταινία μετά το κόλλημα, με αποτέλεσμα να ταλαιπωρηθώ πολύ μετά να την βγάλω.

Το κόλλημα έγινε ως εξής:

Πρώτα απ’ όλα τοποθετήθηκε φελιζόλ πάνω στην ξύλινη τάβλα της βάσης για καλύτερη κατανομή της δύναμης του βάρους.

Έπειτα τοποθετήθηκε ο πάτος.

Στην συνέχεια κολλήθηκε η πρώτη μεγάλη πλευρά.

Μετά κολλήθηκε το πρώτο μικρό πλαϊνό μαζί με την 1^η μεγάλη πλευρά.

Μετά κολλήθηκε το δεύτερο μικρό πλαϊνό μαζί με την 1^η μεγάλη πλευρά.

Και τέλος κολλήθηκε η 2^η μεγάλη πλευρά, ώστε να κλείσει σαν κουτι με τα πλαϊνά.

Το tank κολλημένο μετά από πολύ κόπο…

 

Αυτό που έμενε τώρα ήταν να στεγνώσει. Και έτσι έγινε. Το άφησα ακίνητο χωρίς να το ακουμπήσω 3 μέρες και 3 νύχτες. Έτσι ήρθε η ώρα να κολληθεί και ο θάλαμος υπερχείλησης, μια διαδικασία αρκετά έυκολη, καθώς και οι κόντρες. Οι κόντρες είναι από 8αρι τζάμι και πλάτους 5 cm.

Πρώτα μπήκαν οι κάτω κόντρες που ήταν και το ποιο εύκολο. Αφού στέγνωσαν καλά, τοποθετήθηκαν και οι πάνω με τον εξής απλό τρόπο:

Αφού υπολογίσθηκε το ύψος που ήθελα να τις βάλω, έκοψα 3 λωρίδες από 5αρι φελιζόλ στο ύψος αυτό. Έπειτα στερέωσα το φελιζόλ πάνω στην εσωτερική μεριά του τζαμιού με χαρτοταινία και έτσι δημιούργησα 3 πατήματα σε κάθε μερια για τις μεγάλες κόντρες. Αφού στέγνωσαν καλά, τοποθετήθηκαν και οι μικρές κόντρες σταυρωτά με τις μεγάλες. Το δύσκολο ήρθε αργότερα όταν έπρεπε να ξεκολληθούν τα απομηνάρια σιλικόνης καθως και τα απομηνάρια χαρτοταινίας πάνω από τα τζάμια. Αυτή η διαδικασία έλαβε τέλος μετά από 2 απογεύματα.

 

 

Η δημιουργία των 3 πατούρων από φελιζόλ όπου θα πατήσουν οι κόντρες.

 

Οι κόντρες τοποθετημένες στο tank

 

Εδώ φαίνεται πως κολλάμε τις κόντρες σταυρωτά.

 

 

7. Η ΑΘΟΡΥΒΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

 

Αφού το tank είχε στεγνώσει πλήρως, έπρεπε να επιλεγεί ο τρόπος που θα επέστρεφε το νερό από το sump, καθώς και πως θα είχαμε μια υπερχείλιση όσο αθόρυβη γινόταν. Εδώ χρειάστηκε πολύ μελέτη. Η ιδέα προήλθε από το σύστημα όρθιου σωλήνα pvc τύπου Durso.

Παρακάτω εξηγείται διεξοδικά πως λειτουργεί το όλο σύστημα με επιτυχία και κυρίως ΑΘΟΡΥΒΑ. Η φιλοσοφία του συγκεκριμένου συστήματος είναι η εξής: Αν το νερό υπερχειλίζει στην αποχέτευση από ύψος 70cm σίγουρα θα ακούγεται σαν καταράκτης μέσα στο σπίτι!! Έτσι χρειάστηκε μία σωλήνα κατάλληλα σχεδιασμένη, ώστε να φέρνει την στάθμη στον θάλαμο υπερχείλησης λίγα εκατοστά κάτω από την στάθμη του νερού στο ενυδρείο.

 

1  Χωρίς σύστημα Durso.                                2  Με σύστημα Durso

 

H διαφορά στις 2 κατασκευές είναι τεράστια, καθώς η 2^η είναι τελείως αθόρυβη, διότι η σταθμη στον θάλαμο υπερχείλησης είναι λίγα εκατοστά κάτω από την κανονική στάθμη του νερού. Ιδιαίτερη προσοχή θέλει στην τροφοδοσία με αέρα της όρθιας σωλήνας. Γι αυτό πρέπει στο καπάκι που κλείνει να ανοιχτεί μία μικρή τρύπα γύρω στα 6-7mm ώστε να εισάγεται αέρας στο σύστημα και να μην σιφωνάρει.

 

 

Το σύστημα Durso ενώ λειτουργεί. Διακρίνεται η μικρή διαφορά μεταξύ της στάθμης στον θάλαμο υπερχείλησης και στην κανονική στάθμη του νερού.

 

 

 

Το σύστημα είναι το αφαλέστερο για πολλούς, καθώς αυτός ο τύπος υπερχείλησης σε περίπτωση διακοπής ρέυματος, εμποδίζει το άδειασμα του ενυδρείου, αλλα και του θάλαμου υπερχείλησης από την αποχέτευση προς το sump και στην συνέχεια στο δωμάτιο!!!!!!!

Για την προστασία των ζωντανών τοποθετήθηκε χτενάκι από πλέξι γκλας περιμετρικα του θαλάμου υπερχείλισης.

 

Ο θάλαμος υπερχείλησης με το χτενάκι, σε λειτουργία. Διακρίνεται η τρύπα στο καπάκι της σωλήνας για την εισαγωγή αέρα στο σύστημα

 

 

Το θέμα της αποχέτευσης είχε λυθεί. Τώρα έμενε το θέμα της επιστροφής του νερού από το sump πίσω στο ενυδρείο.

Γι αυτό τον λόγο αγοράστηκε στην αρχη μια Eheim 1250 ,1200 l/h η οποία λόγω υψομετρικής διαφοράς αργότερα κρίθηκε πολύ αδύναμη. Το σύστημα ήρθε να συμπληρώσει η δύναμη της Aqua Medic Ocean Runner 3500, 3500 l/h. Όντως αυτή η αντλία μου έλυσε όλα τα προβλήματα επιστροφής του νερού. Έτσι χρησιμοποιούνται η μεν Aqua Medic ως κύρια αντλία και η Eheim 1250 ως εφεδρική.

 

8. ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΓΕΜΙΣΜΑΤΑ

Μετά από πολύ καιρό έφτασε η ώρα των δοκιμών. Μετά από αρκετά γέμισε άδειασε, κατέληξα ότι το tank ήταν πλήρως στεγανό. Αρκετή προσοχή χρειάστηκε στις ενώσεις των σωληνώσεων και των γωνιών και η μόνωσή τους με αρκετό τεφλόν.

 

 

Δοκιμαστικό γέμισμα και λειτουργία αντλιών

 

 

Η αποχέτευση λίγο πριν το sump

 

 

9 ΤΟ ΣΤΗΣΙΜΟ ΤΟΥ ΦΙΛΤΡΟΥ

Τα υλικά του φίλτρου είχαν αποφασιστεί από πολύ νώρίς και είχαν παραγγελθεί από το Internet. Έτσι αυτά αποτελούνται από: (με την σειρά που τοποθετήθηκαν)

Μπλε σφουγγάρι με ανοιχτούς πόρους 30 ppm.

Μπλε σφουγγάρι με κλειστούς πόρους 10 ppm.

Βιόμπαλες (100)

Μακαρόνι απλό κεραμικό.

Μακαρόνι Syporax.

Yαλοβάμβακας & ένα κομμάτι μπλε σφουγγάρι λίγο πριν την αντλία.

 

 

 

Το sump τελειωμένο (στην φωτό διακρίνεται μόνο η Aqua Medic)

 

 

Η Eheim στο δίπλα ντουλάπι βοηθάει στην άντληση

 

10 Ο ΦΩΤΙΣΜΟΣ

Από τα πιο σημαντικά ζητήματα στο ενυδρείο. Από την αρχή μου είχε κολλήσει η ιδέα του κρεμαστού φωτιστικού. Μετά από μια έρευνα αγοράς αγοράστηκε κρεμαστό φωτιστικό με δικά του συρματόσχοινα και κουμπώματα για το ταβάνι. Το φωτιστικό ήρθε ακριβώς στα μέτρα του ενυδρείου και έκατσε κουτί από πάνω του σε απόσταση 20cm από την στάθμη του νερού.

Το φωτιστικό έχει υποδοχή για 2 Τ8 λάμπες μήκους 1. 20 m, 38W έκαστη. Έτσι τοποθετήθηκαν μία Osram Fluoral και μια Osram Basic. Το ενυδρείο δεν φιλοξενεί φυτά και έτσι ο φωτισμός αυτός υπερκαλύπτει τις ανάγκες των κιχλίδων σε φως. Για θέρμανση τοποθετήθηκε ένας Jagger 300W μέσα στον θάλαμο υπερχείλισης.

 

Το κρεμαστό φωτιστικό στις δοκιμές

 

 

Για καπάκι τοποθετήθηκαν δύο καπάκια αποσπόμενα από τζάμι 5αρι, τα οποία βοηθούν το φως να τα διαπερνά και να περιλούζει το ενυδρείο, καθως επίσης και εμποδίζουν την εισαγωγή σκόνης και σωματιδίων στο νερό.

 

11 ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ–ΣΤΗΣΙΜΟ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

Για την εσωτερική ανακύκλωση του νερού έχει τοποθετηθεί μια Eheim Compact 1000 l/h η οποία είναι μπροστά στο θάλαμο υπερχείλισης.

 

 

Η Εheim Compact

 

 

Όλα ήταν έτοιμα και αυτό που έμεινε ήταν η τοποθέτηση των βράχων και της άμμου στο ενυδρείο.

Αφού διαλέχτηκαν οι πέτρες που χρειάζοταν από μάντρα, μεταφέρθηκαν σπίτι και πλύθηκαν με μπόλικο και ζεστό νερο μέχρι να μουλιάσουν!!! Στο τέλος άστραψαν και ήταν έτοιμες για να μπούν στο tank. Μια τελευταία λεπτομέρεια ήταν η τοποθέτηση φιλέτων μπρονζέ καθρέπτη περιμετρικά πάνω και κάτω στο ενυδρείο, ώστε να κρυφτούν οι κόντρες και οι κολλήσεις. Προτού μπουν μέσα οι βράχοι (βάρους 60 kg) όλος ο πάτος στρώθηκε με φελιζόλ πάχους 2,5cm για ασφάλεια από μελλοντικές ρωγμές εξαιτίας του βάρους των βράχων. Tέλος μπήκε η άμμος (30kg). Μετά από ένα κουραστικό απόγευμα στησίματος το αποτέλεσμα είναι αυτό: