Η Cyphotilapia frontosa  δεν είναι σπάνιο είδος στην περιοχή που ζει, την λίμνη Τανγκανίκα. Σαν ψάρι για τροφή των κατοίκων της περιοχής, συλλαμβάνεται κατά χιλιάδες με δίχτυα και άλλους τρόπους ψαρέματος. Το ζητούμενο είναι να συλληφθούν ζωντανά και να παραμείνουν ζωντανά και μετά την σύλληψη τους. Σε κοπάδια 1000 ή και περισσότερων ψαριών κινούνται αργά και ήρεμα σε βάθος 30 μέχρι 40 μέτρα πάνω από τις βραχώδεις περιοχές της λίμνης. Μόνο νεώτερα ψάρια κάποιες φορές μπορεί να τα συναντήσουμε σε λιγότερο βαθιά νερά, δηλαδή στα 8 μέτρα. Η Cyphotilapia frontosa είναι ψάρι που κρατά τα αυγά στο στόμα, και συνήθως τα 25 μέχρι 30 αυγά, είναι λίγα συγκριτικά με το μεγάλο μέγεθος του. Τα αυγά έχουν μια διάμετρο περίπου 5 mm και η μητέρα τα κρατά στο στόμα μέχρι τα μικρά να γίνουν 25 mm. Το τελικό μέγεθος του είδους είναι 35 cm.

Cyphotilapia frontosa

Οι κάτοχοι ενυδρείων συχνά διαμαρτύρονται για τις πολύ ακριβές τιμές των κιχλίδων από την ανατολική Αφρική. Ανήκα και εγώ σε αυτούς μέχρι που έψαξα για τους υποτιθέμενους "εκμεταλλευτές". Το αποτέλεσμα της έρευνας ήταν εντυπωσιακό και εξηγούσε τα πάντα!

Μόνο μερικά λίγα είδη μπορούν να συλληφθούν σε κοπάδια. Όλα τα άλλα είδη, Lamprologus, Petrochromis, Tropheus ή Julidochromis πρέπει να πιαστούν ένα ένα με απόχες. Τα C. frontosa ανήκουν στα είδη που με λίγη τύχη μπορούν να πιαστούν σε κοπάδι. Σε βάθος 35 μέτρων δυο ή τρεις άντρες πρέπει να απλώσουν ένα δίχτυ μέχρι 40 τετραγωνικά μέτρα πάνω από ένα κοπάδι ψαριών. Επειδή το δίχτυ είναι βαρύ και τα ψάρια είναι γρήγορα και δυνατά, αυτή η δουλειά είναι πολύ κουραστική για τα άτομα που προσπαθούν να τα πιάσουν. Συχνά συμβαίνει τα ψάρια με ενωμένες δυνάμεις να σηκώνουν το δίχτυ από το βυθό και να δραπετεύουν. Από τα ψάρια που έχουν συλληφθεί, πρέπει να αφεθούν ελεύθερα περισσότερα από τα μισά, γιατί ή πρόκειται για άλλα ψάρια (όπως τα Plecodus straeleni που ακολουθούν, αλλά και μοιάζουν πολύ, με τα C. frontosa σε χρώματα και μορφή, τόσο που είναι δύσκολο να τα ξεχωρίσει εύκολα κανείς) ή δεν έχουν το μέγεθος που πρέπει σύμφωνα με την συγκεκριμένη παραγγελία.

Για να μεταφερθούν τα ψάρια στην επιφάνεια του νερού πρέπει να ακολουθηθεί μια πολύ αργή διαδικασία, γιατί κανένα ψάρι δεν μπορεί να αντέξει ένα γρήγορο ανέβασμα από βάθος πάνω από 15 μέτρα. Ένα μεγάλο κλουβί, που μεταφέρεται με μικρά βήματα μέσα σε 2 ή 3 μέρες προς την επιφάνεια του νερού, είναι η λύση για αυτό το πρόβλημα. Κατά την διάρκεια της προσαρμογής αυτής πρέπει δύτες να ελέγχουν διαρκώς την κατάσταση των ψαριών μέσα στο κλουβί. Όταν φτάσουν στην επιφάνεια τα ψάρια μεταφέρονται σε πλαστικά δοχεία σε πλεούμενα και από εκεί στον σταθμό συλλογής. Η απόσταση του σημείου σύλληψης μέχρι τον σταθμό μπορεί να είναι πάνω από 500 χιλιόμετρα και αυτό έχει κόστος για το προσωπικό και τα καύσιμα των σκαφών.

Στο κέντρο φροντίδας των ψαριών πιάνονται ένα ένα με προσοχή και εξετάζονται. Κάθε αμυχή, όσο μικρή και αν είναι και κάθε πληγή αλείφεται με ιώδιο για να γίνει όσο γίνεται πιο μικρή η πιθανότητα μόλυνσης. Μετά, όλα τα C. frontosa μεταφέρονται σε μικρά ενυδρεία με διάλυμα χαλκού. Εκεί μένουν για 3-5 μέρες με καθημερινές αλλαγές νερού και στην συνέχεια τοποθετούνται σε νερό με Μπλε του Μεθυλενίου και  Acriflavin για περιπτώσεις θολώματος του δέρματος, εσωτερικά παράσιτα και βακτήρια κλπ. Για περίπου 2 εβδομάδες γίνεται αυτό το μπάνιο σε καθημερινή βάση. Παράλληλα ταΐζονται με αποξηραμένη τροφή και Tubifex.

Αφού έχουν λυθεί όλα τα πιθανά προβλήματα υγείας των ψαριών, ετοιμάζονται για την μεταφορά προς τους εισαγωγείς στην Ευρώπη και τα άλλα μέρη του κόσμου. Τώρα, στην αμοιβή των ανθρώπων που πιάνουν τα ψάρια και τ ων εξαγωγέων προστίθενται και οι τιμές της συσκευασίας και της μεταφοράς. Η συσκευασία στοιχίζει 10-15 $ το πακέτο. Τα μεταφορικά με το αεροπλάνο έχουν διπλασιαστεί τα τελευταία χρόνια και στοιχίζουν 5-10 $ το κιλό, ανάλογα με τον προορισμό. Κάθε πακέτο είναι περίπου 10 κιλά. Αυτό σημαίνει ότι το κόστος για ένα ενήλικο ψάρι μπορεί να στοιχίζει περίπου 25$ (5 κιλά νερό επί 5$ το κιλό) συν 5$ πακετάρισμα, αφού σε κάθε πακέτο μπαίνουν μόνο 2 ενήλικα ψάρια. Πολύ φθηνότερα στοιχίζουν νεαρά ψάρια, ή άλλα είδη που μένουν μικρά, τα οποία μπορούν να μπουν περισσότερα σε ένα πακέτο. Ψάρια που είναι 4-5 cm μπαίνουν μέχρι και 50 σε ένα πακέτο, δηλαδή στοιχίζει το κάθε ένα 1,20$.

Στην χώρα προορισμού πρέπει να πληρωθούν τελωνείο και άλλα τέλη, και επιπλέον να υπολογιστούν και έξοδα επικοινωνίας με την επιχείρηση του εξαγωγέα (τηλέφωνο, φαξ κλπ). Επιπλέον τα ψάρια πρέπει να μπουν στις εγκαταστάσεις του εισαγωγέα σε καραντίνα για ένα διάστημα και να υπολογισθεί και ο χώρος που θα πιάσουν στο μαγαζί που θα καταλήξουν, μέχρι την ημέρα που θα πουληθούν. Κατά την γνώμη μου δεν είναι περίεργο το γεγονός ότι ένα ενήλικο ψάρι C. frontosa που έχει πιαστεί στην λίμνη μπορεί να στοιχίζει μερικές εκατοντάδες ευρώ.