Καλοκαίρι 2004

Κάποια στιγμή εντοπίσαμε ταυτόχρονα 3 μικρά και τα φωτογραφήσαμε μαζί με τους γονείς. Η πιο μεγάλη είναι η θηλυκή.

Τώρα που το χορτάρι άρχισε να ξεραίνεται και να γίνεται πιο λίγο, είναι πιο εύκολο να δει κανείς τις μικρές χελώνες τις πρωινές ώρες, αλλά και τα απογεύματα, που κυκλοφορούν για να βρουν τροφή. Το μεσημέρι που η θερμοκρασία είναι υψηλή φροντίζουν να περιορίζουν τις μετακινήσεις τους βρίσκοντας ένα σημείο σκιερό όπου περιμένουν μέχρι το απόγευμα, για να συνεχίσουν. Κινούνται αργά και κάθε λίγο τρώνε ένα φύλλο από κάποιο χορτάρι. Αυτό που έχω παρατηρήσει είναι ότι ποτέ δεν τρώνε ολόκληρο το φυτό που θα βρουν. Σαν να φροντίζουν να μην το καταστρέψουν για να βρουν και τις επόμενες μέρες στο ίδιο σημείο τροφή.

Τελικά από το προηγούμενο καλοκαίρι έμειναν στον χώρο που ζουν οι γονείς τουλάχιστον 3 μικρά. Ήταν μια ευκαιρία να τα φωτογραφήσουμε μαζί με τους γονείς, αφού δεν μπορούμε να τα βρούμε όποια στιγμή θέλουμε. Είναι φορές που ψάχνω και δεν καταφέρνω να βρω ούτε ένα, όσο κι αν επιμένω.