gikydor

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΜΠΟΝΣΑΙ ΕΝΥΔΡΕΙΑ ΕΜΕΙΣ... ΛΙΜΝΗ


ΕΝΥΔΡΕΙΑ

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ ΕΝΥΔΡΕΙΩΝ

BONSAI

Η ΛΙΜΝΗ ΜΑΣ

ΕΡΠΕΤΑ

ΔΙΑΦΟΡΑ

ΤΕΧΝΗ

 

 

 

Corydoras panda (NIJSSEN - ISSBRÜCKER  1971)

 


 

 

Είναι το τελευταίο μας απόκτημα στο 4ο ενυδρείο. Πρόκειται για 4 άτομα, ακόμα άγνωστου φύλλου. Μια ανακοίνωση του Τόλη ότι βρήκε και πήρε μερικά από αυτά πριν λίγο καιρό, μας έκανε και ζηλέψαμε, ιδιαίτερα αφού πρόκειται για πολύ χαριτωμένα ψάρια, και μικρά σε μέγεθος, κατάλληλα για το συγκεκριμένο ενυδρείο.

Όπως όλα τα Corydoras, είναι και αυτό ένα είδος που ζει στην Νότια Αμερική. Το περιέγραψαν πρώτοι οι NIJSSEN και ISSBRÜCKER το 1971. Ζει στο Περού, στον Rio Pachitea, έναν παραπόταμο του συστήματος Rio Ucayali. Τον συναντά κανείς, όπως όλα τα είδη του είδους, κατά εκατοντάδες ή και χιλιάδες να ‘οργωνουν’ την κοίτη του ποταμού. Το όνομα του το οφείλει στην ομοιότητα που έχει στην γνωστή αρκούδα Panda με το χαρακτηριστικό μαύρο ή σκουρόχρωμο σχέδιο στο σώμα του.

Χαρακτηριστικό αυτού του είδους είναι η μαύρη κηλίδα που έχει στην βάση της ουράς του. Αυτή την κηλίδα την έχουν μόνο τρία ακόμα είδη Corydoras, δηλαδή τα C. guapore, C. caudimaculatus και C. Hastatus. Αυτή η κηλίδα μπορεί να είναι μικρή ή μεγάλη ("Big-Spot" ή "Small-Spot") αλλά και οι δυο παραλλαγές προέρχονται από την ίδια περιοχή. Καλό είναι όμως να αποφεύγεται η αναπαραγωγή μεταξύ των δυο. Άλλο χαρακτηριστικό είναι η μαύρη ταινία που έχουν στο ύψος των ματιών, η οποία μπορεί να γίνεται πιο ξεθωριασμένη όταν τα ψάρια δεν είναι σε καλή διάθεση. Τέλος άλλη μια μαύρη κηλίδα ευρίσκεται στο ραχιαίο πτερύγιο. Τα υπόλοιπα πτερύγια είναι διαφανή. Το χρώμα του C. panda είναι λευκό μέχρι ελαφρά γκρι με ένα τόνο του ροζ. Με μεγαλύτερη παρατήρηση διαπιστώνουμε ότι το ουραίο πτερύγιο έχει μερικές αμυδρές σειρές κουκίδων.

Τα ενήλικα άτομα φτάνουν συνήθως σε ένα μήκος 3-4 cm. Το φύλλο σε ενήλικα ψάρια είναι σχετικά εύκολο να το διακρίνουμε, αφού τα θηλυκά είναι συνήθως πιο μεγάλα, κατά 0.5 cm, και εκτός αυτού είναι λίγο πιο γεμάτα από τα αρσενικά, πράγμα που συνήθως δείχνει ότι μπορεί να έχουν και αυγά.
H αναπαραγωγή τους θεωρείται γενικά εύκολη. Δεν είναι όμως τόσο απλή όπως για παράδειγμα των C. aeneus και C. paleatus.

Για την αναπαραγωγή τους βάζουμε σε ένα ενυδρείο μια ομάδα ψαριών, σε πλειοψηφία αρσενικών σε αναλογία 1-2. Δεν είναι πολύ παραγωγικά και κατά μέσο όρο γεννούν τα θηλυκά 40 αυγά, που σε θερμοκρασία 25ο C σε 4-5 μέρες βγαίνουν οι λάρβες. Αφού αρχίσουν και κολυμπούν μπορούμε να τα ταΐσουμε μόνο με νεοεκκολαυθήσα Artemia.

Πρέπει να τα κρατάμε σε ομάδα από τουλάχιστον 4-8 άτομα σε νερό με όχι πολύ ψηλή θερμοκρασία (22ο C - 26o C). Το ΡΗ αρκεί να είναι περίπου 7 και η σκληρότητα κάτω από 20 °dGH. Η συγκατοίκηση με άλλα ήρεμα ψάρια δεν δημιουργεί κανένα πρόβλημα. Το μέγεθος του ενυδρείου εξαρτάται από τον αριθμό των ατόμων της ομάδας και γενικά δεν είναι ιδιαίτερης σημασίας. Πρέπει το ενυδρείο να είναι φυτεμένο και να έχει και σημεία που θα μπορούν τα ψάρια να μπορούν να αποσυρθούν σε περίπτωση που τρομάξουν από κάποιο λόγο. Παράλληλα χρειάζονται και ελεύθερο χώρο για να μπορούν να κινηθούν και να ψάχνουν για τροφή, κάτι που κάνουν πολλές ώρες την ημέρα. Αυτός είναι και ο λόγος που πρέπει να αποφεύγουμε να βάζουμε για βυθό χαλίκι με αιχμηρές άκρες, αφού υπάρχει κίνδυνος να τραυματιστούν τα ευαίσθητα 'μουστάκια' τους. Για να εξασφαλίσουμε ότι θα τα έχουμε για πολύ καιρό και για να έχουμε ελπίδα αναπαραγωγής, πρέπει να τα ταΐζουμε με ποικιλία κατεψυγμένων τροφών και ζωντανής τροφής αν έχουμε αυτή την δυνατότητα. Μια καλή λύση είναι η καλλιέργεια Αρτέμιας.

Φωτογραφίες: ΓΗ & ΥΔΩΡ

 
 





• ΠΙΣΩ • ΠΑΝΩ • ΕΜΠΡΟΣ •

 ΕΙΣΑΓΩΓΗ  ▪  ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ LINKS

2001 -  2018

Απαγορεύεται αναδημοσίευση των άρθρων ή μέρος αυτών, χωρίς την άδεια του ΓΗ & ΥΔΩΡ