Η συμπεριφορά του Gl. gibbiceps σε ενυδρεία με αρκετό χώρο και την ανάλογη διακόσμηση, μπορεί να θεωρηθεί ότι δεν είναι καθόλου επιθετική. Αυτό που είναι πιθανό να γίνει, είναι να υπάρξουν καβγάδες, αν στο ίδιο ενυδρείο βρεθούν δυο αρσενικά ψάρια του ίδιου είδους. Γι αυτό αποφεύγουμε να βάζουμε δύο μαζί, εκτός βέβαια και διαθέτουμε ενυδρείο μεγάλων διαστάσεων, δηλαδή πάνω από 600 λίτρα. 
   Στο φυσικό τους περιβάλλον, όπου επικρατούν διαφορετικές κατά τόπους συνθήκες, έχει  αποδειχθεί ότι είναι ψάρια με ικανότητες προσαρμοστικότητας, πράγμα που είναι σημαντικό για ψάρια που μπαίνουν σε ενυδρεία με διαφορετικές συνθήκες νερού. Αυτή η προσαρμοστικότητα, σε συνδυασμό με το ότι καθαρίζουν τα τζάμια και τα αντικείμενα του ενυδρείου - με το στόμα τους που μοιάζει με μικρή ράσπα - τα κάνουν απαραίτητα στα περισσότερα ενυδρεία, ανεξάρτητα με το είδος ψαριών που φιλοξενούν.
   Για την αναπαραγωγή τους χρησιμοποιούν συνήθως τρύπες που έχουν ανοίξει καβούρια στις όχθες των ποταμών της νότιας Αμερικής όπου ζουν. Εκτός της εποχής της αναπαραγωγής ζουν συνήθως μοναχικά. Πρέπει κανείς να ξέρει ότι πρόκειται για φυτοφάγα ψάρια και να φροντίζει να τους παρέχει την κατάλληλη τροφή μέσα στο ενυδρείο. Βέβαια αυτό δεν αποκλείει κάποιες φορές να τρώνε και κομμάτια από ψάρι ή τροφές ζωικής προέλευσης. Αυτό σημαίνει ότι απαγορεύεται να έχει κανείς αυτό το ψάρι σε ενυδρείο όπου υπάρχουν ψάρια που πρόκειται να ζευγαρώσουν, γιατί ακόμα και ψάρια που φυλάνε τα αυγά τους, δεν μπορούν να κάνουν και πολλά για να τα σώσουν από το στόμα του!

   Καλό είναι, παράλληλα με την τροφή που του δίνετε ή βρίσκει μόνος του,  να βάζετε κάποιες φορές μισό αγγούρι, στερεωμένο με ένα λάστιχο σε μια πέτρα, στο βυθό του ενυδρείου. Το επόμενο πρωί θα διαπιστώσετε ότι το έχει εκτιμήσει δεόντως και έχει καταναλώσει μεγάλο μέρος από αυτό!  Το ίδιο καλό, είναι και ένα κομμάτι πατάτα ξεφλουδισμένη, μόνο που πρέπει να την αλλάζουμε κάθε 1-2 μέρες γιατί σκληραίνει και δεν έχει πλέον καλή γεύση για τα ψάρια. Αυτό που πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας όταν κρατάμε τέτοια ψάρια στο ενυδρείο μας, είναι το γεγονός ότι γενικά τα γατόψαρα πρέπει να φροντίζουμε να τρώνε καλά. Δεν μπορούμε λοιπόν να αρκεστούμε στην σκέψη ότι θα τρώνε την άλγη που δημιουργείται στο ενυδρείο. Καλό είναι να προσφέρουμε κάθε 2-3 μέρες στο ψάρι μας τροφή. Εγώ φροντίζω να ρίχνω το βράδυ, αφού σβήσουν τα φώτα του ενυδρείου, μια ταμπλέτα σπιρουλίνας. Αν την ρίξω κατά την διάρκεια της ημέρας ή όταν τα φώτα είναι ακόμα αναμμένα, πέφτουν όλα τα άλλα ψάρια πάνω της και ο τελευταίος που τρώει τελικά είναι ο Gl. gibbiceps!!!

Τον τελευταίο καιρό όμως έχουν αλλάξει τα πράγματα. Όταν πέφτει ταμπλέτα ή αγγούρι, ο πρώτος που πάει να φάει είναι αυτός, και πολύ γρήγορα αρχίζει μάχη με τον αρσενικό Ps. socolofi όταν πάει να τον διώξει. Είναι φορές που γίνεται τέτοιος καυγάς που φοβάμαι ότι μπορεί να υπάρχουν απώλειες, χωρίς να μπορώ να πω ποιος θα είναι ο χαμένος!!! Για αυτό τον λόγο και φροντίζω συνήθως να βάζω τέτοιες τροφές το βράδυ, μετά από την ώρα που σβήνουν τα φώτα. Στο σκοτάδι ο Gl. gibbiceps δεν έχει κανένα πρόβλημα να δει και να φάει, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα ψάρια.

Φωτογραφίες: ΓΗ & ΥΔΩΡ