Ιούνιος
2003: Έγινε τελικά το εγχείρημα να
βάλουμε σε πρώτη φάση
guppies στην λίμνη, ουσιαστικά για
να προσπαθήσουμε να αντιμετωπίσουμε την πιθανότητα ανάπτυξης κουνουπιών,
κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Αυτό στην συνέχεια είχε κάποιες επιπτώσεις
που τις διαπιστώσαμε εκ των υστέρων.
Αρχικά κοιτάζοντας την λίμνη, για
κάποιον που τον ενδιαφέρει η εικόνα, είναι πολύ ωραίο θέαμα η παρουσία των
ψαριών μέσα στο νερό και για πολλούς δεν έχει νόημα η ύπαρξη λίμνης χωρίς
ψάρια. Τα
guppies
έχουν πολλαπλασιαστεί πολύ και σε όλα τα σημεία της
λίμνης βλέπει κανείς διάφορα μεγέθη και το μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα
αρσενικά, με τις πολύχρωμες ουρές τους και την μόνιμη προσπάθεια τους να
ζευγαρώσουν με τις θηλυκές, κατά προτίμηση τις πιο μεγάλες. Φυσικά μετά από
την κατάλληλη ενημέρωση και συζητήσεις με ανθρώπους που είχαν προηγούμενη
εμπειρία, δεν συζητήσαμε καθόλου την πιθανότητα να βάλουμε Κόι ή
χρυσόψαρα. Το μέγεθος τους, αλλά και το γεγονός ότι επιβαρύνουν πολύ
την ποιότητα του νερού αφού χρειάζονται τάισμα, ήταν αρκετά για να αποκλειστούν. Αυτά τα ψάρια
θέλουν πολύ δυνατά φίλτρα με μεγάλες αντλίες, και αυτό επιβαρύνει ακόμα
πιο πολύ την κατάσταση, όσον αφορά την ανάπτυξη πανίδας μέσα στο νερό.
Είναι θέμα προσωπικής επιλογής, αλλά για εμάς το ενδιαφέρον σε μια λίμνη
δεν εστιάζεται αποκλειστικά στα ψάρια, αλλά πιο πολύ στα φυτά και στην ζωή
που αναπτύσσεται μέσα στο νερό από το μηδέν. Αυτό ίσως φαίνεται και από το
γεγονός ότι έχουμε βάλει άρθρα για έντομα και φυτά που δεν έχουν καμία
σχέση με το ενυδρείο ή με τα ψάρια. Από την άλλη μεριά δεν είναι δυνατόν
να ενδιαφέρεται κάποιος για τα ψάρια του ενυδρείου και παράλληλα να μην
έχει το παραμικρό ενδιαφέρον για άλλες μορφές ζωής μέσα στο νερό. Αυτά τα
θέματα είναι αλληλένδετα. Ας μην ξεχνάμε πως ότι υπάρχει μέσα σε μια λίμνη
είναι είναι στοιχείο που ανήκει στο περιβάλλον των ψαριών μας. Αυτό από
μόνο του κάνει το θέμα ενδιαφέρον.
guppies
στην λίμνη. |
Είναι σίγουρο ότι τα
guppies παίζουν ένα
σημαντικό ρόλο στην καταπολέμηση των κουνουπιών, αλλά δεν είναι δεδομένο
ότι χωρίς αυτά θα υπήρχαν κουνούπια, αφού υπάρχουν αρκετοί άλλοι κυνηγοί
που τρώνε τις προνύμφες και τις νύμφες των κουνουπιών, όπως είναι οι
Νωτονήκτες (Notonecta glauca),
αλλά και οι νύμφες της λιβελλούλας. Μάλλον και χωρίς
τα ψάρια δεν θα είχαμε πρόβλημα με τα κουνούπια.
Παράλληλα όμως η παρουσία των
ψαριών παίζει και ένα αρνητικό ρόλο. Έχοντας την τάση να τρώνε όλη την
μέρα, και με το δεδομένο ότι είναι πολλά, είναι βέβαιο ότι επηρεάζουν την ανάπτυξη ζωής μέσα στο νερό. Ένα από τα πολλά θύματα
τους είναι και οι νύμφες της λιβελλούλας.
Μεγάλες νύμφες, στα τελευταία στάδια πριν γίνουν τέλεια έντομα, υπάρχουν
λίγες, σε σχέση με τα λίτρα της λίμνης. Όταν
έχουν καταφέρει να μεγαλώσουν δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα με τα ψάρια,
αλλά το θέμα είναι τι γίνεται στα πρώτα στάδια, που οι νύμφες είναι ακόμα
πολύ μικρές, μόλις 1-3 mm.
Σε αυτό το μέγεθος φαντάζομαι ότι το μεγαλύτερο μέρος τους τρώγεται από τα
ψάρια. Δεν μπορώ να φανταστώ τι τρώνε όταν τα βλέπω όλη την ημέρα να
βόσκουν στον βυθό και πάνω στις πέτρες. Αυτό δεν ήταν μόνο δική μου
διαπίστωση. Πριν ακόμα αποφασίσουμε τι θα κάνουμε με τα ψάρια και αν θα
βάλουμε κάποια, και ποια, άλλοι κάτοχοι λίμνης μας είχαν πει ότι κάθε είδος
ψαριού κάνει ζημιά στην πανίδα της λίμνης, άσχετα με το μέγεθος τους. Το
ακόμα χειρότερο είναι ότι τα guppies
πολλαπλασιάζονται με γρήγορους ρυθμούς. Φυσικά κάποιες νύμφες λιβελλούλας,
όταν είναι μεγάλες, τρέφονται με μικρά ψάρια, αλλά η αναλογία δεν είναι
με το μέρος των νυμφών!!! Ακόμα πιο μεγάλο πρόβλημα θα αντιμετωπίζαμε αν
είχαμε βάλει Gambusia affinis,
αφού αυτά είναι σαν τα guppies, αλλά ακόμα πιο
σκληρά και με μεγαλύτερες πιθανότητες επιβίωσης μέσα σε μια λίμνη.
Εξακολουθεί να υπάρχει το
ερώτημα, κατά πόσο θα αντέξουν τα guppies τις
χαμηλές θερμοκρασίες του χειμώνα και αν θα μείνουν μερικά μέχρι την
επόμενη Άνοιξη. Αν δεν αντέξουν θα βρεθούμε στην θέση να πρέπει να
αποφασίσουμε τι θα κάνουμε το επόμενο καλοκαίρι, αν θα βάλουμε ή όχι πάλι
ψάρια στην λίμνη. Για την ώρα πάντως δεκάδες μικρά κολυμπούν σε όλα τα
σημεία της λίμνης. Το γεγονός ότι τα ενήλικα δεν είναι τόσο πολλά, δείχνει
ότι αρκετά από τα μικρά πέφτουν θύματα άλλων κυνηγών.
επόμενη
σελίδα. |