Έχουν γραφτεί πάρα πολλά για το φιλτράρισμα και τους τρόπους που χρησιμοποιούν πολλοί χομπίστες για καλύτερα αποτελέσματα. Μια γενικά αποδεκτή λύση είναι η αγορά ενός φίλτρου από τα πολλά που υπάρχουν στην αγορά. Παράλληλα όμως πολλοί μπαίνουν στον πειρασμό να δοκιμάσουν δικούς τους τρόπους με σκοπό τα καλύτερα αποτελέσματα αλλά και την πιο εύκολη και οικονομική συντήρηση τους. Αν ψάξει κανείς βρίσκει πολλές και πολύ καλές ιδέες για το φιλτράρισμα, που βασίζονται στην φαντασία αλλά και την εμπειρία πολλών κατοχών ενυδρείων.

Κάποιες από αυτές τις ιδέες είναι σχετικά δύσκολο να τις εφαρμόσουμε, γιατί πρέπει να έχουμε τον χώρο και τις συνθήκες για κάτι τέτοιο.

Σαν παράδειγμα αναφέρω την συντήρηση φυτών εσωτερικού χώρου, τα οποία έχουν τις ρίζες τους μέσα στο ενυδρείο και τραβούν νιτρικά άλατα απομακρύνοντας τα από το νερό του ενυδρείου. Είναι δοκιμασμένη μέθοδος με επιβεβαιωμένα θετικά αποτελέσματα και με πολλούς τρόπους εφαρμογής της, αλλά πρέπει να έχουμε το κατάλληλο ενυδρείο με τα κατάλληλα ανοίγματα στο καπάκι κλπ.

Άλλες ιδέες είναι πιο απλές να εφαρμοστούν, και το μόνο που μπορεί να σταματήσει κάποιον στο να τις εφαρμόσει, είναι οι επιφυλάξεις για την αποτελεσματικότητα τους.

ΦΙΛΤΡΟ ΤΥΠΟΥ ΑΜΒΟΥΡΓΟΥ

Μια μέθοδος που έχει δοκιμαστεί από αρκετούς χομπίστες με πολύ καλά αποτελέσματα είναι η χρησιμοποίηση σφουγγαριού και μιας αντλίας που κάνουν όλη την δουλειά, με το πλεονέκτημα ότι αυτό το φίλτρο θα χρειαστεί καθάρισμα μετά από 4-5 χρόνια, και ίσως ακόμα αργότερα αν δεν έχουμε ενυδρείο με μεγάλο αριθμό ψαριών.

Για να φτιάξουμε ένα τέτοιο φίλτρο χρειαζόμαστε αρχικά ένα κομμάτι σφουγγάρι με πάχος 5 cm και με διαστάσεις λίγο μεγαλύτερες από το ύψος και το βάθος του ενυδρείου μας. Αν έχουμε ένα ενυδρείο 100 Χ 60 Χ 50, υπολογίζουμε το ύψος της στάθμης του νερού και όχι το ύψος της γυάλας. Έτσι, αν υποθέσουμε ότι το νερό φτάνει στα 50 cm, το σφουγγάρι μας πρέπει να έχει διαστάσεις 53 Χ 53 cm. Τα λίγα εκατοστά παραπάνω τα χρειαζόμαστε για να εξασφαλίσουμε ότι το σφουγγάρι θα πιέζεται λίγο πάνω στα κρύσταλλα, για να μην υπάρχει δυνατότητα να περάσει το νερό από τα πλάγια, αλλά και για να μπορεί να σταθεί στο σημείο που το βάζουμε. Στον βυθό, φροντίζουμε να ακουμπά στο κρύσταλλο ώστε, σε περίπτωση που κάποιο ψάρι σκάψει να μην βρεθεί κενό για να περνά το νερό χωρίς να αναγκάζεται να περνά μέσα από το σφουγγάρι. Απλά, μετά την τοποθέτηση του, βάζουμε την άμμο ή το χαλίκι να καλύψει το σφουγγάρι για να έρθει στο ίδιο επίπεδο με την υπόλοιπη άμμο. Ο χώρος πίσω από το σφουγγάρι δεν χρειάζεται να είναι μεγαλύτερος από όσο χρειάζεται η αντλία. Αν βάλουμε την αντλία μπροστά από το σφουγγάρι, αρκεί από πίσω χώρος 1-2 cm. Αυτό είναι άλλο ένα πλεονέκτημα, γιατί αν βάζαμε στην θέση του ένα βιολογικό φίλτρο θα απαιτούσε περισσότερο χώρο. Φυσικά, στο κενό, πίσω από το σφουγγάρι μπορούμε να βάλουμε και τον θερμοστάτη για να μην είναι μέσα στο χώρο που ζουν τα ψάρια.

Ο στόχος μας είναι να περνάει το νερό μέσα από το σφουγγάρι και η αντλία να το παίρνει από πίσω και να το ξαναρίχνει πάλι στο μέρος που είναι η μεγάλη μάζα του. Το μέγεθος του σφουγγαριού είναι τέτοιο που προσφέρει μεγάλη επιφάνεια για την εγκατάσταση αποικιών βακτηριδίων και επί πλέον η ροή του νερού είναι αρκετά αργή, για να δίνει στα βακτηρίδια τον χρόνο που χρειάζονται για να αποσπάσουν από το νερό τις ουσίες που χρησιμοποιούν για να τραφούν. Ένα επιπλέον πλεονέκτημα είναι ότι η μεγάλη επιφάνεια δεν επιτρέπει μεγάλες μάζες βακτηριδίων να συσσωρεύονται σε ένα σημείο, με συνέπεια να το φράζουν και να μειώνουν την ροή του νερού. Αυτό είναι που κάνει το φίλτρο αυτό να μην χρειάζεται σχεδόν καθόλου καθάρισμα. Στον χώρο πίσω από το σφουγγάρι με τον καιρό μαζεύονται ποσότητες βακτηριδίων στο κάτω μέρος, αλλά αυτά τα βακτηρίδια δεν πρέπει να τα αφαιρούμε γιατί δεν δημιουργούν κανένα πρόβλημα και παίζουν μόνο θετικό ρόλο στην διαδικασία φιλτραρίσματος.

Κάτι που μπορούμε να κάνουμε ακόμα, είναι να βάλουμε κάποια φυτά πάνω στο σφουγγάρι, τα οποία με τον καιρό θα πιαστούν πάνω του και θα το κρύβουν χωρίς αυτό να δημιουργεί το παραμικρό πρόβλημα στην λειτουργία του. Κατάλληλα φυτά είναι η Anubia και το Microsorium pteropus.

Αυτή την μέθοδο χρησιμοποιεί, μετά από συμβουλή μου φίλος, κάτοχος pet shop, για τα ενυδρεία με τα ψάρια που έχει για πώληση και έχει βρει την ησυχία του με το καθάρισμα των φίλτρων τα τελευταία 2 χρόνια. Το μόνο που χρειάζεται να κάνει είναι αλλαγές νερού.