Τρία από αυτά τα νευρικά, αλλά όχι και τόσο εντυπωσιακά ψαράκια κολυμπούν τώρα στο 5ο ενυδρείο μας. Για την ώρα έχουν μήκος μόλις 4 cm, αλλά αυτή είναι η κατάλληλη ηλικία και μέγεθος για να τα πάρει κανείς.

Το Crossocheilus siamensis είναι από τα ψάρια που θεωρούνται σαν οι πιο καλοί καταναλωτές άλγης, και αυτός είναι ο σημαντικότερος λόγος που αγοράζονται από τους κατόχους ενυδρείων. Με το λεπτό, μακρόστενο σώμα τους μπορούν και μπαίνουν στα πιο στενά μέρη του ενυδρείου και τρώνε τις άλγες, μεταξύ των οποίων και την μακρύτριχη, που δεν την τρώει κανένα άλλο ψάρι. Από το σχήμα του σώματος αλλά και από την συνήθεια που έχουν κάποιες φορές να στέκονται μπροστά από την έξοδο του φίλτρου που έχει μεγάλη ροή νερού, καταλαβαίνουμε ότι πρόκειται για ψάρια που στην φύση προτιμούν τρεχούμενα νερά. Τόπος καταγωγής τους είναι η νοτιοανατολική Ασία, Ταϊλάνδη και χερσόνησος της Μαλαισίας. Ανήκουν στην τεράστια οικογένεια Cyprinidae.

Crossocheilus siamensis

Προτιμούν να ζουν σε ομάδες 5-8 ατόμων και σε ενυδρεία με πολλά φυτά, αλλά και με ελεύθερους χώρους καθώς και πέτρες για να μπορούν να αναπαύονται. Είναι ειρηνικά ψάρια και δεν ενοχλούν τους άλλους συγκάτοικους του ενυδρείου, ακόμα και είδη που είναι πιο μικρά από αυτά. Μεταξύ τους όμως συχνά υπάρχει μια επιθετικότητα όταν είναι ενήλικα. Όταν ψάχνουν για άλγες πηγαίνουν σε κάθε σημείο του ενυδρείου, αλλά μάλλον αποφεύγουν να μπαίνουν σε σκοτεινά μέρη, όπως είναι σπηλιές που έχουμε φτιάξει με πέτρες ή ξύλα. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι όταν είναι ενήλικα έχουν την (κακή!) συνήθεια να πηδούν έξω από το νερό, γι' αυτό και είναι προτιμότερο να έχουμε το ενυδρείο μας καλά κλεισμένο.

Σύντομα, μέσα σε ένα χρόνο, φτάνουν το τελικό τους μέγεθος, που στο ενυδρείο είναι περί τα 10 cm (στην φύση μέχρι 15 cm), χωρίς όμως να χάνουν το ενδιαφέρον τους για την άλγη, κάτι που γίνεται με τον γνωστό γλύφτη (Gyrinocheilus aymonieri). Παράλληλα τρώνε και τροφή σε φυλλαράκι, καθώς και ζωντανή τροφή, αν έχουν τέτοια δυνατότητα. Εκείνο που έχουμε διαπιστώσει είναι ότι δεν προτιμούν τροφές σε μορφή ταμπλέτας, μάλλον γιατί δεν συνηθίζουν να τρώνε στον βυθό του ενυδρείου, αλλά και δεν πειράζουν τα φυτά.

Στο ενυδρείο χρειάζονται θερμοκρασία 23° - 27° C  και pH 6 - 7,5. Το νερό πρέπει να είναι μαλακό (5°dGH) έως μέτρια σκληρό, αλλά μετά από προσεκτική προσαρμογή στους χώρους που κρατείται, μπορεί να συνηθίσει και σε σκληρότητα 20°dGH καθώς και σε pH έως 8.

Epalzeorhynchus kallopterus

Μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει γνωστή κάποια επιτυχία στην αναπαραγωγή τους στην αιχμαλωσία. Δεν υπάρχουν εξωτερικά γνωρίσματα που να ξεχωρίζουν τα δυο φύλα.

Δεν πρέπει να το μπερδεύουμε με το είδος Epalzeorhynchus kallopterus που του μοιάζει πάρα πολύ και το οποίο δεν τρώει γενικά άλγες, και αγνοεί παντελώς τις μακρύτριχες. Η ορατή διαφορά τους είναι το γεγονός ότι τα πτερύγια του ενήλικου E. kallopterus έχουν χρώμα, σε αντίθεση με τα εντελώς διαφανή πτερύγια του Crossocheilus siamensis. Επίσης στο E. kallopterus είναι εμφανής η "χρυσή" γραμμή πάνω από την μαύρη πλευρική γραμμή, που έχουν και τα δυο είδη.

Φωτογραφίες: ΓΗ & ΥΔΩΡ