Ίσως οι πρώτοι ζωντανοί οργανισμοί που είδα στην λίμνη ήταν οι προνύμφες κουνουπιών. Είναι γνωστές γιατί παρουσιάζονται όπου υπάρχει νερό στάσιμο, και αυτό μπορεί να είναι ακόμα και ένας κουβάς ξεχασμένος γεμάτος νερό ή ακόμα και μικρά κουτιά άδεια που έχουν κρατήσει νερό από τις βροχές.

Apistogramma cacatuoides με μια προνύμφη στο στόμα.

Κάθε μέρα πιάνω με την αποχή μερικές προνύμφες και ρίχνω στα Apistogramma cacatuoides τα οποία τις τρώνε με υπερβολική βουλιμία!!! Γεμίζουν το στόμα τους μέχρι να μην πάει άλλο, και παρόλα αυτά προσπαθούν να πιάσουν κι άλλες. Υπάρχει τρόπος να αντιμετωπισθεί το πρόβλημα με τα κουνούπια που θα προκύψουν μετά. Η λύση είναι η τοποθέτηση ψαριών που τρέφονται με αυτές τις προνύμφες. Τέτοια ψάρια είναι τα guppies και τα συγγενικά τους Gambusia affinis, τα γνωστά και με το όνομα κουνουπόψαρα ή ζουρνάδες. Η άλλη λύση είναι η υπομονή. Μετά από τον δεύτερο χρόνο μέσα στην λίμνη αναπτύσσεται ζωή τέτοια που οι προνύμφες δεν έχουν την δυνατότητα να επιβιώσουν. Μου έκανε εντύπωση αυτό που γράφει ένας γερμανός κάτοχος λίμνης. Λέει ότι τα τελευταία 6 χρόνια δεν μπόρεσε να βρει ούτε μια μεγάλη προνύμφη για να την φωτογραφίσει!!!. Το εντυπωσιακό είναι ότι αυτό συμβαίνει σε λίμνη που δεν υπάρχουν καθόλου ψάρια!!! Το θέμα είναι μόνο τι θα γίνεται στο μεσοδιάστημα μέχρι τότε... Ίσως ένας συνδυασμός ψαριών και υπομονής να είναι η καλύτερη λύση.

Τις τελευταίες μέρες παρουσιάσθηκαν άλλα ζωύφια μέσα στο νερό που κολυμπούν μαζί με τις προνύμφες. Δεν ήξερα τι είναι και αρχικά μου προξένησαν το ενδιαφέρον. Μπορείτε να καταλάβετε την απογοήτευση μου όταν ψάχνοντας διαπίστωσα ότι πρόκειται για νύμφες που είναι το επόμενο στάδιο μετά τις προνύμφες πριν γίνει ολοκληρωμένο κουνούπι!!!

Τώρα μπήκαν και αυτές στην λίστα των τροφών για τα ψάρια μου!! Μια φορά την εβδομάδα ρίχνω και στις αφρικάνες, αλλά δεν κάνει πιο συχνά και ίσως και αυτή η συχνότητα να είναι λάθος. Δεν είναι όμως πολλές αυτές που ρίχνω για να δημιουργήσουν προβλήματα.

Τα κουνούπια ανήκουν στην οικογένεια Culicidae. Υπάρχουν πολλά είδη σε αυτή την οικογένεια. Τα συναντά κανείς σε ολόκληρο τον κόσμο, από την παγωμένη Λαπωνία μέχρι τις τροπικές περιοχές της γης. το χειμώνα τον περνούν σε υγρά μέρη, όπως είναι υπόγεια και προφυλαγμένα μέρη με αρκετή υγρασία. Όταν αρχίζει να ζεσταίνει ο καιρός ζευγαρώνουν και γεννούν τα αυγά τους σε στάσιμα νερά. Συνήθως είναι 200-300 και είναι ενωμένα μεταξύ τους. Πολύ μικρές φυσαλίδες αέρα τα κρατούν στην επιφάνεια του νερού. Μετά από 2-3 μέρες από τα αυγά γεννιόνται οι προνύμφες που μπαίνουν αμέσως στο νερό. Αυτές τρέφονται από οργανικές ουσίες που φιλτράρουν από το νερό. Όταν φτάσουν σε μήκος περίπου 1 cm περνούν σε νέα φάση. Από αυτές βγαίνουν οι νύμφες που με την σειρά τους μεταμορφώνονται σε τέλεια έντομα. Οι νύμφες δεν τρώνε και μετά από λίγο θα σταθούν στην επιφάνεια του νερού, θα τεντώσουν την ουρά τους, θα σπάσει το δέρμα και από εκεί θα βγει το κουνούπι που μετά από λίγο θα απογειωθεί. Αυτή η διαδικασία, Αυγά - προνύμφη - νύμφη - κουνούπι διαρκεί 2 με 3 εβδομάδες, ανάλογα με την θερμοκρασία.  Όπως σε πολλά έντομα, η ανάπτυξη από το αυγό γίνεται μέχρι την στιγμή που θα βγει το τέλειο έντομο. Αυτά τα έντομα δεν μεγαλώνουν άλλο. Μόνο τα θηλυκά κουνούπια είναι αυτά που χρειάζονται αίμα και για αυτό τσιμπούν. Πρέπει να πιουν αίμα τουλάχιστον μια φορά, για να μπορέσουν να σχηματιστούν τα αυγά. Μετά πηγαίνουν σε ένα σημείο που έχει νερό και γεννούν.

20 - 6 - 2003: Αυτό που γρήγορα έγινε σαφές μέσα στο νερό, ήταν το γεγονός ότι τα κουνούπια τελικά δεν έχουν καμία πιθανότητα επιβίωσης, μετά την παρουσία των guppies, αλλά και των άλλων κυνηγών-εντόμων. Εδώ και πολλές μέρες δεν υπάρχει ίχνος από προνύμφη ή νύμφη κουνουπιών μέσα στην λίμνη. Ενώ τον πρώτο καιρό βλέπαμε πάρα πολλά και είχαμε την υποψία ότι θα είχαμε πρόβλημα μόλις ζεστάνει ο καιρός, τελικά δεν υπάρχει τέτοιος φόβος, και αυτό είναι πολύ σημαντικό, γιατί θα ήταν ένας λόγος για να αποφύγει κανείς την κατασκευή μιας λίμνης κοντά στο σπίτι.