Σε δυο περιπτώσεις χρειάζεται να ασχοληθούμε με το νερό που έχουμε στο ενυδρείο μας.

Η πρώτη περίπτωση είναι πριν το βάλουμε στο ενυδρείο, προσπαθώντας να το φτιάξουμε όσο πιο κατάλληλο γίνεται για τα ψάρια μας. Αυτή η περίπτωση δεν είναι και τόσο σημαντική τις περισσότερες φορές. Ξέρουμε ότι τα πιο πολλά ψάρια ζουν χωρίς πρόβλημα στο νερό που έρχεται από το δίκτυο ύδρευσης. Η συνεχής φροντίδα, σε κάθε αλλαγή νερού, συχνά καταντάει κουραστική και πολλές φορές μπαίνουμε στον πειρασμό να την παρακάμψουμε... Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι η σταθερότητα της σύνθεσης του νερού είναι πολύ πιο σημαντική και όταν κάνουμε πειράματα ή μισοδουλειές, μόνο αρνητικά αποτελέσματα θα έχουμε. Το ότι το νερό είναι κατάλληλο, δεν ισχύει φυσικά όταν πρόκειται για αναπαραγωγή των ψαριών μας, οπότε δεν μπορούμε να κάνουμε εκπτώσεις στην ποιότητα του νερού.

Η δεύτερη περίπτωση αφορά επεμβάσεις που ίσως χρειαστεί να κάνουμε για το νερό που είναι ήδη μέσα στο ενυδρείο. Αυτό μπορεί να χρειαστεί για διάφορους λόγους, όπως όταν αλλάζουμε κάτι στην λειτουργία του εξοπλισμού ή μετά από χρησιμοποίηση κάποιων φαρμάκων για τα ψάρια μας.

Για την αλλαγή σκληρότητας και pH έχουμε αναφερθεί σε άλλο άρθρο: Σκληρότητα νερού – pH.

ΑΛΛΑΓΗ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΣΕ CO₂

Λόγω της κατανάλωσης του Διοξειδίου του άνθρακα από τα φυτά, σε ένα καλοφυτεμένο ενυδρείο συχνά υπάρχει έλλειψή του. Σε αυτή την περίπτωση, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να εγκαταστήσουμε μια συσκευή παροχής CO₂ είτε αγοράζοντάς την ή φτιάχνοντας μια με ζάχαρη και μαγιά. Η πρώτη λύση είναι σαφώς πιο καλή, αλλά έχει ένα κόστος αρκετά υψηλό σε αντίθεση με την δεύτερη που το κόστος είναι ελάχιστο. Μια πτώση της περιεκτικότητας σε CO₂  μπορεί να χρειαστεί μόνο σε περίπτωση λάθους μας στην ρύθμιση της συσκευής παροχής του, και αυτό αντιμετωπίζεται εύκολα με την έντονη ανατάραξη του νερού μέσω μιας αντλίας ή με την χρησιμοποίηση μιας αεραντλίας με πωρόλιθο.

ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΑΜΜΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΝΙΤΡΩΔΩΝ

Ουσιαστικά η απομάκρυνση της Αμμωνίας και των Νιτρωδών δεν πρέπει να είναι θέμα προς συζήτηση, αφού σε ένα στρωμένο ενυδρείο, όπως ξέρουμε, την εργασία αυτή την έχουν αναλάβει τα αρμόδια βακτηρίδια. Κατά περιπτώσεις όμως, έχουμε άνοδο αυτών των στοιχείων, και συχνά απώλειες ψαριών που δεν μπορούμε να τις ερμηνεύσουμε. Αυτό μπορεί να συμβεί όταν τα βακτηρίδια που έχουν αναλάβει την λειτουργία του ενυδρείου έχουν υποστεί φθορές μετά από χρήση κάποιων φάρμακων που βάλαμε στο ενυδρείο μας μετά από μια ασθένεια. Όσο και αν λένε οι οδηγίες ότι τα πιο πολλά φάρμακα είναι ακίνδυνα για τα χρήσιμα βακτηρίδια, αυτό δεν είναι έτσι ακριβώς. Αν δεν ενεργήσουμε όπως πρέπει κατά την διάρκεια της θεραπείας και αμέσως μετά, θα έχουμε λίγο ή πολύ προβλήματα.

Άλλος λόγος που θα μπορούσε να ανεβάσει τα δυο αυτά στοιχεία είναι η υπερβολική ιχθυοφόρτωση. Μέσα σε ένα ενυδρείο μπορούμε να βάλουμε μέχρι έναν αριθμό ψαριών. Αν υπερβούμε τα όρια, είναι λογικό ότι το φίλτρο μας δεν θα μπορεί να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις, και θα εμφανιστούν παρενέργειες. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και στην περίπτωση (που δεν είναι σπάνια!!!) που κάποιος ρίχνει υπερβολικές ποσότητες τροφής, υποθέτοντας ότι τα ψάρια του πεινάνε. Πολλοί δεν γνωρίζουν ότι η τροφή που μένει στο ενυδρείο κάνει πολύ μεγάλη ζημιά. Υποθέτουν ότι την τραβά το φίλτρο και άρα έχει λυθεί το πρόβλημα!!

Σε μια από τις πιο πάνω περιπτώσεις το πρώτο που θα χρειαστεί να κάνουμε είναι μια αλλαγή νερού. Το επόμενο θα είναι να διορθώσουμε το πρόβλημα, με το να βάλουμε στο φίλτρο ενεργό άνθρακα για να τραβήξουμε το φάρμακο, να μειώσουμε το τάισμα πολύ ή να αφαιρέσουμε στην ανάγκη κάποια από τα ψάρια μας αν αυτός είναι ο λόγος που έχουμε διαπιστώσει ότι δημιουργεί το πρόβλημα.

ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΝΙΤΡΙΚΩΝ ΑΛΑΤΩΝ

Η φθηνότερη και πιο απλή μέθοδος για να μειώσουμε την περιεκτικότητα του νερού σε Νιτρικά είναι οι συχνές αλλαγές μέρους του νερού του ενυδρείου μας. Αυτό θεωρείται απαραίτητη φροντίδα και δεν είναι κάτι που γίνεται μόνο σε περιπτώσεις ανάγκης. Το κακό είναι όμως ότι σε κάποιες περιοχές η περιεκτικότητα του νερού σε νιτρικά είναι μεγάλη, πριν καν μπει μέσα στο ενυδρείο. Σε αυτή την περίπτωση τα πράγματα είναι πιο δύσκολα. Στην φύση, αλλά και σε εγκαταστάσεις καθαρισμού του νερού χρησιμοποιείται μια άλλη φυσική λειτουργία: Αυτή κάποιων βακτηριδίων που σε περίπτωση έλλειψης ελευθέρου οξυγόνου στο νερό, έχουν την ικανότητα να αφαιρούν το οξυγόνο που περιέχεται μέσα στα νιτρικά και να το χρησιμοποιούν για την αναπνοή τους. Αυτό που μένει από αυτή την διεργασία είναι Άζωτο σε μορφή αεριού που αποβάλλεται στην ατμόσφαιρα.

Πολύ ωραίο και απλό ακούγεται αυτό! Όμως δεν είναι τόσο απλό.... Τα συγκεκριμένα βακτηρίδια δεν σκέφτονται να μπουν σε μια τέτοια διαδικασία, όταν μπορούν να βρουν εύκολα οξυγόνο ελεύθερο μέσα στο νερό. Αυτό δεν είναι περίεργο... Φυσικά δεν μιλάμε για τα ίδια βακτηρίδια που παράγουν τα Νιτρικά, αλλά για άλλα που υπάρχουν πάντα στις ομάδες των βακτηριδίων που ευρίσκονται μέσα σε κάθε ενυδρείο. Όταν μέσα στο νερό δεν υπάρχει καθόλου ελεύθερο οξυγόνο και παράλληλα υπάρχουν οργανικά θρεπτικά συστατικά όπως πχ ζάχαρη, τότε μόνο μπαίνουν τα βακτηρίδια στην διαδικασία να πάρουν οξυγόνο από τα νιτρικά. Τέτοιες συνθήκες βρίσκουμε σε σημεία στο ενυδρείο μας όπου έχει συγκεντρωθεί "βρωμιά", και στο βυθό, όταν δεν τον καθαρίζουμε συχνά και ολοκληρωτικά. Γι αυτό και κάποια ενυδρεία που δεν τους γίνεται υπερβολικός καθαρισμός λειτουργούν πιο καλά από αυτά που είναι σε μόνιμη απολύμανση!!!

Έχουν φτιαχτεί φίλτρα που βασίζονται σε αυτή την διαδικασία, αλλά η ανάλυση της λειτουργίας τους για την ώρα ξεπερνά τους στόχους αυτού του άρθρου. Περισσότερες λεπτομέρειες εδώ

Ένας άλλος τρόπος για την μείωση των νιτρικών είναι οι ειδικές ρητίνες, αλλά δεν είναι και η καλύτερη λύση. Οι ρητίνες είναι ανταλλάκτες ιόντων και τα νιτρικά τα μετατρέπουν σε άλλα ιόντα με αποτέλεσμα την έντονη αλλαγή της κατανομής των ιόντων στο νερό.